ارزيابي رابطه كنش-واكنشي متغيرهاي بخش بانكي بر رشد اقتصادي در ايران

امروزه بانك‌ها در نظام مالي اقتصادي در عرصه‌هاي داخلي و بين‌المللي نقش ويژه‌اي ايفا مي‌كنند. ارزيابي آثار سياست‌هاي پولي در قالب متغيرهاي بانكيدر كاهش تنگناهاي توليدي و رونق بخشيدن به فعاليت بخش‌هاي اقتصادي از اهميت ويژه‌اي برخوردارند. اين پژوهش آثار گسترش فعاليت خدمات بخش بانكي بر رشد اقتصادي در ايران را در خلال  دوره 1388-1 تا 1397-4 به روش داده‌هاي تلفيقي با استفاده از الگوهاي خودرگرسيوني برآورد نموده است. يافته ها نشان مي‌دهند كه تغييرات رشد اقتصادي در دوره‌هاي ده ساله به شكل معناداري از شوك‌هاي ناشي از عرضه اعتبارات بانك‌هاي دولتي و شوك‌ تغييرات توليد ملي تاثير مي‌پذيرند. حدود 78 درصد تغييرات رشد اقتصادي توسط شوك‌هاي مربوط به رشد اقتصادي، 11 درصد توسط شوك‌هاي ناشي از عرضه اعتبارات اعطايي بانك‌هاي دولتي، 3 درصد به تعداد شعب و حدود 6 درصد توسط شوك‌هاي ناشي از تعداد كاركنان توضيح داده مي‌شوند.