خوانش ميان‌رشته‌اي و پسا‌استعماري داستان مجنونِ ليلي

بخش اول مقاله سعي بر آن دارد تا خوانش‌هاي جديدي از داستان مجنون ليلي ارائه دهد. بخش دوم مقاله با رويكردي ميان‌رشته‌اي و پسااستعماري به بررسي تاريخ سير و تحول اين داستان از ادبيات قرن هفتم هجري عربي تا اولين اقتباس اوپرايي آن در جهان اسلام (1908– در آذربايجان)، اولين اقتباس سينمايي آن به زبان مالايي (1933 در بنگلادش)، اولين پژوهش كاربردي در عرصه‌ي ادبيات تطبيقي (40/1398– در ايران)، وبالاخره جديدترين اقتباس سينمايي آن (2011–در آمريكا) بپردازد. مهمترين دستاوردهاي اين سفر ميان‌رشته‌اي و فراملّي و فرهنگي بررسي و تحليل شده‌اند. مقاله با پيشنهاد جايگزين كردن مدل خطي عمودي ثنايي رايج در مطالعات ادبيات تطبيقي جهان اسلام با مدل دايره اي افقي تعدّدي بينارشته‌اي و پسااستعماري به كار خود پايان مي‌دهد.