مروري بر تاثير عوامل زيستي و محيطي بر رشد لژيونلا در شبكه توزيع آب بيمارستان‌ها

مقدمه و هدف: لژيونلا نوعي باكتري گرم منفي است كه به‌طور طبيعي در منابع آب طبيعي و انسان‌ساخت نظير شبكه توزيع آب بيمارستان‌ها يافت مي‌شود و دو نوع بيماري لژيونر و تب پونتياك را ايجاد مي‌كند. هدف اين مطالعه، مروري بر تأثير عوامل زيستي و محيطي بر رشد لژيونلا در شبكه توزيع آب بيمارستان‌هاست. روش كار: در اين مطالعه در پايگاه‌هاي اطلاعاتي PubMed، Scopus، SID، Magiran، Web of Science، IranDoc و Google Scholar جست‌وجو شد و مقالات مرتبط با عنوان از سال 2001 تا 2020 بررسي شدند. يافته‌ها: همزيستي لژيونلا با ساير باكتري‌ها در بيوفيلم و حضورآميب موجب افزايش رشد لژيونلا در شبكه توزيع آب بيمارستان‌ها مي‌شود. به‌ازاي هر واحد افزايش در غلظت آهن و منگنز، شانس حضور لژيونلا به‌ترتيب 1/22 و 3/3 برابر افزايش مي‌يابد. با افزايش 1 ميلي‌گرم در ليتر غلظت روي، 17 درصد به دانسيته لژيونلا افزوده مي‌شود و غلظت‌هاي روي بيش از 200 ميكروگرم بر ليتر و كمتر از 100 ميكروگرم بر ليتر بازدارنده هستند. با افزايش 1 ميلي‌گرم در ليتر غلظت مس، 7 درصد از دانسيته لژيونلا كاسته مي‌شود. دماي مناسب براي رشد لژيونلا 29 تا 40 درجه سانتي‌گراد با اپتيمم 35 درجه سانتي‌گراد است. نتيجه‌گيري: آميب‌ها و ساختار بيوفيلم، يون‌هاي فلزي، دما و pH بر ماندگاري و رشد لژيونلا مؤثر هستند و پي‌بردن به اطلاعات كامل اين عوامل مي‌تواند در مطالعات بعدي، طراحي و ساخت بهتر شبكه توزيع آب بيمارستان‌ها و ارائه راهكاري مناسب براي كنترل اين باكتري سودمند باشد.