اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر سرمايه هاي روانشناختي و روان رنجورخويي در مادران داراي فرزند سندرم داون

هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر سرمايه هاي روانشناختي و روان رنجورخويي مادران داراي فرزند سندرم داون بوده است. پژوهش حاضر به لحاظ روش نيمه آزمايشي بود كه با طرح پيش آزمون، پس آزمون و گروه كنترل انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه مادران داراي فرزند سندرم داون شهر مشهد بود كه از بين آن ها، 30 نفر به صورت نمونه گيري در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. گروه آزمايش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد را به مدت 8 جلسه 90 دقيقه اي دريافت كردند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله پرسشنامه هاي اطلاعات جمعيت شناختي، مقياس سرمايه روانشناختي لوتانز و پرسشنامه پنج عاملي شخصيت نئو (فرم كوتاه، خرده مقياس روان رنجورخويي) را تكميل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد منجر به بهبود سرمايه هاي روانشناختي خودكارامدي، اميدواري، تاب آوري، خوش بيني و روان رنجورخويي گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شده است (P 0.001). براساس يافته هاي تحقيق، درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر سرمايه هاي روانشناختي و روان رنجورخويي مادران داراي فرزند سندرم داون اثرگذار است.