بهبود بهره‌وري سيستم توزيع با استفاده از بهينه‌سازي چندهدفه انواع منابع توليد پراكنده و جبران ساز استاتيك توزيع

جايابي و ظرفيت يابي بهينه واحدهاي توليد پراكنده و جبران سازهاي مدرن تاثير مستقيمي بر روي كارايي اين ادوات در سيستم توزيع دارد. به همين دليل، در اين مقاله، بهينه سازي همزمان مكان و اندازه انواع منابع توليد پراكنده و جبران ساز استاتيك سنكرون در سيستم هاي توزيع مورد مطالعه قرار گرفته است. جهت نزديك تر كردن نتايج به شرايط واقعي تر بهره برداري، از يك مدل بار غيرخطي كه تركيبي از الگوري مصرف روزانه و بار متغير به ولتاژ و فركانس است، استفاده مي شود. ميكروتوربين، توربين بادي، پنل فتوولتائيك و پيل سوختي به عنوان منابع توليد پراكنده در نظر گرفته مي شوند. توابع هدف مسئله تركيبي از شاخص هاي فني و زيست محيطي هستند. از الگوريتم بهينه سازي چندهدفه وال براي بهينه سازي توابع هدف و تشكيل صفحه بهينه پارتو استفاده مي شود. پس از اجراي الگوريتم چندهدفه، از روش تحليل سلسله مراتبي براي انتخاب بهترين ذره از صفحه پارتو كه معادل با بهينه ترين مكان و اندازه ادوات است، استفاده مي شود. در نهايت، روش پيشنهادي در سيستم هاي توزيع استاندارد 69 شينه IEEE و واقعي 101 شينه خوي-ايران مورد ارزيابي قرار مي گيرد. نتايج شبيه سازي نشان دهنده كارايي مناسب روش پيشنهادي در جايابي و ظرفيت يابي بهينه ادوات و بهبود شاخص هاي سيستم توزيع هستند.