مقايسه استرس پس از سانحه بعد از عمل هيستركتومي در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي شيراز سال 1398

مقدمه: هيستركتومي به‌عنوان يكي از معمول‌ترين عمل‌هاي جراحي زنان، بر بُعد روحي-رواني زنان تأثير منفي مي‌گذارد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه زنان يائسه و غيريائسه هيستركتومي شده از نظر استرس پس از سانحه انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه تحليلي مقطعي از مرداد تا اواخر دي ماه سال 1398 بر روي 154 نفر از زنان يائسه و غيريائسه هيستركتومي شده در بيمارستان‌هاي حضرت زينب (س) و شهيد دكتر فقيهي شيراز انجام شد. گردآوري داده‌هاي استرس پس از سانحه از طريق پرسشنامه وايس و مارمر انجام شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آمار توصيفي و آزمون‌هاي تي مستقل و تي زوجي انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين نمره استرس پس از سانحه 1 هفته پس از عمل افزايش و 2 ماه بعد از عمل كاهش يافت (0.179=p). نمره استرس در گروه يائسه (6.02±4.99) كمتر از گروه غيريائسه (7.72±6.49) بود. همچنين بين ميانگين نمره استرس پس از سانحه گروه يائسه و غيريائسه، 2 ماه پس از عمل برخلاف 1 هفته پس از عمل، تفاوت معناداري وجود نداشت (0.05 p). نتيجه‌گيري: اگرچه هيستركتومي، استرس را در زنان يائسه و غيريائسه و با اختلاف معناداري در گروه غيريائسه افزايش مي‌دهد، اما پس از 2 ماه، نمره استرس پس از سانحه كاهش معني‌داري مي‌يابد.