مطالعه همراهي پلي‌مورفيسم‌هاي rs2249863 و rs1233334 بالادست ژن HLA-G با سقط مكرر در جمعيت زنان شمال غرب ايران در بازه زماني 1397 الي 1398

مقدمه: از جمله دلايل احتمالي براي سقط هاي مكرر با علت نامشخص، وجود پلي‌مورفيسم‌هاي ژني مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي فراواني و همراهي پلي‌مورفيسم هاي rs1233334 و rs2249863 بالادست ژن HLA-G با سقط مكرر خودبه‌خودي در جمعيت زنان شمال‌ غرب ايران انجام شد. روش كار: اين مطالعه مورد-شاهدي در سال‌هاي 98-1397 بر روي 160 نفر از زنان مراجعه‌كننده از منطقه شمال غرب ايران به مركز ناباروري مادر واقع در شهر تبريز انجام گرفت. 80 نفر از آنها با سابقه سقط مكرر خودبه‌خودي (حداقل 2 سقط) به عنوان گروه آزمايش و 80 نفر ديگر داراي حداقل يك فرزند و بدون سابقه سقط به‌عنوان گروه كنترل بودند. پس از تهيه نمونه خون محيطي از آنها، DNA ژنومي استخراج و پلي‌مورفيسم هاي مذكور به كمك PCR و تكنيك Sequencing بررسي شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 22) و آزمون فيشر انجام شد. ميزان p‌ كمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد. يافته ها: فراواني هاي آلل G و ژنوتيپ GG جايگاه پلي‌مورفيسم rs2249863 بين دو گروه بيمار و كنترل تفاوت آماري معني‌داري نشان داد (p 0.05). در مورد جايگاه پلي‌مورفيسم rs1233334، فراواني هاي آلل C و ژنوتيپ CC هرچند بين دو گروه بيمار و كنترل متفاوت بودند، اما اين تفاوت‌ها از نظر آماري معني‌دار نبودند (p 0.05). همچنين بررسي هاپلوتايپي دو جايگاه، شايع‌ترين هاپلوتايپ را هاپلوتايپ CG مشخص كرد كه فراواني آن بين گروه هاي بيمار و كنترل از نظر آماري معني‌دار بود (p 0.05). نتيجه گيري: پلي‌مورفيسم rs2249863 و هاپلوتايپ CG جايگاه‌هاي rs2249863 و  rs1233334با اختلال سقط مكرر خودبه‌خودي در جمعيت مورد مطالعه همراهي نشان مي‌دهند و مي‌توان آنها را به‌عنوان فاكتور خطر بالقوه در نظر گرفت.