ارزيابي سيستم حل‌اختلافات سازمان جهاني تجارت از منظر كشورهاي درحال توسعه‌

Evaluating the WTO Dispute Resolution System from the Perspective of Developing Countries

در اين مقاله ضمن بررسي اين نظام در قالب گات و سازمان جهاني تجارت و تبيين نقش و تأثير آن در تعامل سازمان با ساير رژيم‌هاي حقوق بين‌الملل، با لحاظ كردن عامل توسعه‌يافتگي كشورهاي عضو، چالش‌هاي اساسي آن را شناسايي و جايگاه كشورهاي در حال‌ توسعه را در تحول و تكامل آن تحليل نموده ايم. با روش اسنادي و پيمايشي با استفاده از اسناد حوزه تحقيق و آمار منتشرشده توسط سازمان جهاني تجارت به بررسي همبستگي ميان وضعيت كشورهاي درحال‌توسعه و توسعه‌يافته پرداخته شده است. سيستم حل اختلاف، به‌عنوان ارزشمندترين دارايي نظام نوين تجارت بين‌الملل، نقش مهمي در اعمال مقررات و ايفاي تعهدات اين سازمان بر عهده دارد. اين نظام، با رويه‌هاي خودكار خود و توانايي تجويز اقدامات متقابل تجاري به‌عنوان مجازات، سازوكار منحصربه‌فردي ارائه نموده كه بر اساس آن، كشورهاي عضو مي‌توانند اجراي كامل امتيازات تجاري مذاكره شده را مطالبه نمايند. علي‌رغم امتيازات درخور توجهي كه براي «كشورهاي درحال‌توسعه» در نظر گرفته‌شده است، بسياري از اين كشورها مشاركت و بهره‌مندي شايسته‌اي از آن نداشته‌اند. در سال‌هاي اخير حضور كشورهاي درحال‌توسعه در اين نظام پررنگ‌تر شده است، اما همچنان كشورهاي ‌توسعه‌يافته به‌طور معناداري حضور و بهره‌مندي بيشتري از آن دارند. فقدان سيستم منسجم اقتصادي و هزينهبر بودن دعاوي، محدوديت ظرفيت حقوقي و كمبود منابع مالي، عدم اطلاعات و تجربه ناكافي كشورهاي درحال‌توسعه؛ اقتصاد قوي و قدرت نفوذ كشورهاي توسعه‌يافته ازجمله دلايل اين مسئله هستند.

In this article, while examining this system in the form of GAT and WTO and explaining its role and impact on the organization's interaction with other international law regimes, considering the development factor of member countries, identify its main challenges and place developing countries in We have analyzed its evolution and evolution. The correlation between the situation of developing and developed countries has been studied through documentary and survey methods using documents in the field of research and statistics published by the World Trade Organization. The dispute resolution system, as the most valuable asset of the new international trade system, plays an important role in enforcing the regulations and fulfilling the obligations of this organization. This system, with its automated procedures and the ability to prescribe trade reciprocal measures as punishment, provides a unique mechanism by which member states can demand full implementation of negotiated trade concessions. Despite the significant benefits provided to "developing countries", many of these countries have not had adequate participation and benefit. In recent years, the presence of developing countries in this system has become more prominent, but still developed countries have a significantly greater presence and benefit from it. Lack of a coherent economic system and costly limited legal capacity and lack of financial resources, lack of information and insufficient experience of developing countries; Strong economies and the influence of developed countries are among the reasons for this litigation