اثر تيمارهاي پس از برداشت فنيل‌آلانين و سولفيد هيدروژن بر حفظ كيفيت و افزايش عمر انبارماني ميوه بادنجان (Solanum melongena L.)

به منظور بررسي اثر تيمارهاي فنيل آلانين و سولفيد هيدروژن بر عمر انبارماني و كيفيت ميوه بادنجان آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. فاكتورهاي آزمايش شامل تيمارهاي فنيل آلانين در سه غلظت (2.5، 5 و 7.5 ميلي مولار)، سولفيد هيدروژن در سه غلظت (1، 2 و 3 ميلي مولار) و شاهد (تيمار آب مقطر) و  فاكتور دوم طول دوره انبارماني (7، 14 و 21 روز) بود. ميوه ها پس از تيمار به مدت 7، 14 و 21 روز در دماي هفت درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي 90-85 درصد نگهداري شدند. نتايج نشان داد كه در ميوه هاي شاهد بعد از 21 روز انبارماني، محتواي كلروفيل كل كاسبرگ (45.8 درصد)، ويتامين ث (34.1 درصد)، اسيديته قابل تيتراسيون (44.8 درصد)، آنتوسيانين (66.2 درصد) و سفتي بافت ميوه (24.2 درصد) كاهش، و كاهش وزن ميوه (7.5 درصد)، مواد جامد محلول كل (8.3 درصد) و شاخص سرمازدگي (4.3 درصد) افزايش يافت. نتايج نشان داد كه كاربرد پس از برداشت سولفيد هيدروژن و فنيل آلانين تاثير معني داري بر حفظ كيفيت و عمر انبارماني ميوه داشتند. در پايان دوره انبارماني بيشترين سفتي بافت ميوه (1.37 و 1.34 كيلوگرم بر سانتي متر مربع)، آنتوسيانين (5.02 و 4.2 ميلي گرم در ليتر) و اسيد قابل تيتراسيون (15.66 و 18.67 درصد) و كمترين درصد كاهش وزن ميوه (3.67 و 3.7) و شاخص سرمازدگي (1.6 و 1.3 درصد) به ترتيب در ميوه هاي تيمار شده با سولفيد هيدروژن 3 ميلي مولار و فنيل آلانين 7.5 ميلي مولار بدست آمد. با توجه به نتايج، تيمار پس از برداشت فنيل آلانين و سولفيد هيدروژن مي تواند جهت بهبود خواص كيفي و عمر ماندگاري ميوه بادنجان، در طول دوره انبارماني پيشنهاد گردد.