ارزيابي مسير بهينه رشد اقتصادي، آلودگي و انباشت سرمايه: رويكرد الگوي سيستم پويا

وجود تعارض ميان افزايش رفاه ناشي از توليد و كاهش رفاه ناشي از پيامدهاي منفي زيست محيطي عقيده به وجود آمدن حداكثر رفاه در نتيجه افزايش توليد را زير سوال برده است و زمينه مطالعات بيشتر در اين زمينه را فراهم ساخته است. هدف مطالعه حاضر ارزيابي مسير رشد اقتصادي به كمك الگوي سيستم پويا است زماني كه آلودگي به عنوان يك محصول جانبي توليد مي باشد. در اين الگو فرض بر اين است كه بخشي از درآمد براي كاهش آلودگي هزينه مي شود. اثر مثبت مطلوبيت مصرف و اثر منفي آلودگي در تابع رفاه منعكس مي شود. در مطالعه حاضر روند متغيرها در بازه زماني 50 ساله مورد بررسي قرار مي گيرد. نتايج شبيه سازي حاكي از آن است كه با وجود افزايش سرمايه گذاري روي بهبود كيفيت محيط زيست جهت كاهش آلودگي، آلودگي افزايش يافته و ارزش حال خسارت آلودگي بر محيط زيست افزايش و ارزش حال مطلوبيت كاهش و نهايتاً رفاه انباشته كاهش پيدا مي كند. بنابراين سياست گذاران بايستي توجه خاصي روي آلودگي محيط زيست و خسارتهاي زيست محيطي آنها داشته باشند و نرخ سرمايه گذاري بر كنترل آلودگي محيط زيست را افزايش دهند. زيرا نرخ افزايش آلودگي بيشتر از نرخ افزايش سرمايه گذاري ها روي كنترل آلودگي مي باشد.