شناسايي و رتبه بندي ابعاد و مولفه هاي نقش ذي‌نفعان آموزشي در استقرار مديريت دانش (مطالعه موردي: آموزش و پرورش استان مازندران)

امروزه مديريت دانايي مقوله اي مهم تر از خود دانايي محسوب مي شود كه در سازمان ها به دنبال آن است تا نحوه چگونگي تبديل اطلاعات و دانسته هاي فردي و سازماني را به دانش و مهارت هاي فردي و گروهي تبيين و روشن نمايد. مديريت دانش به منظور آن كه بتواند اثر بخش باشد، نياز به حمايت و مشاركت ذي نفعان دارد. اگر زمينه مشاركت در پروژه هاي مديريت دانش فراهم نباشد، موفقيت چشمگيري حاصل نخواهد شد؛ چرا كه عامل اصلي همان ايفاي نقش موثر و سازنده ذي نفعان است كه به عنوان يك عامل تسهيل كننده در اجراي برنامه هاي مديريت دانش عمل نمايند. لذا يكي از ضروري ترين ملاحظات در استقرار صحيح مديريت دانش، تعيين ابعاد نقش آفريني ذي نفعان مي باشد. اين تحقيق با هدف شناسايي و رتبه بندي ابعاد و مولفه هاي نقش ذي‌نفعان آموزشي در استقرار مديريت دانش در آموزش و پرورش انجام شده است. روش پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي است. جهت گردآوري داده ها از پرسش نامه محقق ساخته ذي‌نفعان آموزشي استفاده شد كه روايي آنها به تاييد متخصصان رسيد و پايايي آن با استفاده از آزمون ضريب آلفاي كرونباخ 0.91 محاسبه شد. نتايج آزمون تحليل عاملي تاييدي نشان داد كه: متغير نقش ذي‌نفعان آموزشي داراي سه بعد فردي ، سازماني و فرآيندي و نوزده مولفه (انگيزه شخصي، آگاهي، مهارت، تجربه، تمايل، مشاركت جويي، آموزش پذيري، فرهنگ سازماني، ساختار سازماني، فناوري سازمان، منابع انساني، مديريت و رهبري، محيط سازمان، ايجاد فرآيند دانش محور، فراهم آوردن زير ساخت هاي فني، فرآيند خلق دانش، فرآيند كسب دانش، فرآيند تبديل دانش، فرآيند بكارگيري دانش) است. همچنين در بين ابعاد نقش ذي نفعان آموزشي، بعد فردي داراي بيش ترين تأثير و بعد فرآيندي داراي كم ترين تأثير است و مدل ارايه شده داراي برازش مناسب مي باشد.