ارتباط كار گروهي با عملكرد كاركنان درماني مركز آموزشي تحقيقاتي و درماني قلب و عروق شهيد رجايي تهران در سال 1395

زمينه و هدف: كار گروهي در نظام سلامت براي افزايش كيفيت خدمات و ارايه مراقبت‌هاي ايمن و مؤثر از اهميت بسيار بالايي برخوردار است و به عنوان يك جنبه اساسي عملكرد ايمن و مؤثر در بيمارستان شناخته شده است. اين مطالعه با هدف تعيين رابطه بين كار گروهي پرستاران و عملكرد كاركنان درماني در مركز آموزشي تحقيقاتي و درماني قلب و عروق شهيد رجايي شهر تهران انجام شد. روش بررسي: ايـن پژوهـش توصيفـي همبستگي در سـال 1395 بر روي 290 پرســتار كه به روش نمونه‌گيـري غير تصادفـي سـاده انتخاب شده بودند، انجام شد. جهت جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه عملكرد كاركنان و پرسشنامه كار گروهي بهره گرفته شد. با آزمون‌هاي آماري استنباطي شامل ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تي مستقل در نرم افزار آمار SPSS نسخه 16 تحليل انجام شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج، مؤلفه كار گروهي ميانگين و انحراف معيار 0.69 ± 3.28 و عملكرد كاركنان ميانگين0.55 ± 3.64 را كسب نمودند. اين ميانگين براي ابعاد تعهد (0.75 ± 3.21)، اعتماد (0.84 ± 3.18)، مسئوليت پذيري (0.80 ± 3.18)، برخورد سازنده (0.75 ± 3.34) و هدفمندي (0.90 ± 3.54) بود. بر اساس نتايج آزمون همبستگي پيرسون، ارتباط معني‌دار مستقيمي بين عملكرد و كار گروهي در بين كاركنان باليني مشاهده شد (0.05 p؛ 0.651 r 0.514).نتيجه‌گيري كلي: براساس نتايج كار تيمي با عملكرد پرستاران مرتبط بود. بنابراين نياز است كار گروهي در بين كاركنان افزايش يابد تا بدين ترتيب با ارتقاي عملكرد مديران شاهد ارتقاي بهره وري در مراكز آموزشي درماني باشند. نتايج اين مطالعه مي‌تواند اساسي براي پژوهش‌هاي آتي در راستاي ارتقاي كارگروهي و عملكرد پرستاران باشد.