تاثير استفاده از مكمل‌هاي پروبيوتيكي و پري‌بيوتيكي بر عملكرد رشد، شاخص‌هاي خوني و رشد اسكلتي بره‌هاي نر بلوچي

اثر مصرف مكمل هاي پروبيوتيكي و پري بيوتيكي بر عملكرد، فراسنجه‌هاي خوني و اسيدهاي چرب فرار شكمبه با استفاده از 40 راس بره نر بلوچي با ميانگين سني 12 تا 14 ماهه و وزن اوليه 1.5 ± 30 كيلوگرم در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تيمار و 10 تكرار به مدت 90 روز مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي آزمايشي شامل گروه شاهد (جيره پايه)، گروه پروبيوتيك (جيره پايه + 0.5گرم پروبيوتيك به ازاي هر راس در روز)، گروه پري بيوتيك (جيره پايه + دو گرم پري بيوتيك به ازاي هر راس در روز) و گروه سين بيوتيك (جيره پايه + 0.5 گرم پروبيوتيك + دو گرم پري بيوتيك به ازاي هر راس در روز) بود. مقدار خوراك مصرفي هر دام بصورت روزانه و افزايش وزن در كل دوره محاسبه و ثبت شد. به منظور تعيين غلظت برخي از فراسنجه هاي خوني، در هفته پاياني از سياهرگ گردني وداج خون‌گيري به عمل آمد. نمونه گيري از مايع شكمبه چهار ساعت پس از خوراك دهي صبحگاهي با استفاده از سوند مري در روز نودم آزمايش انجام شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه مصرف پروبيوتيك اثر معني داري بر فاكتورهاي عملكردي بره‌هاي نر بلوچي شامل وزن نهايي، افزايش وزن روزانه، مصرف خوراك و بازده غذايي نداشت. غلظت گلوكز پلاسما با افزايش مقدار پروبيوتيك در جيره ها افزايش پيدا كرد و اختلاف معني داري (0.05 p) با گروه شاهد داشت، اما اين اختلاف بين جيره هاي داراي مكمل پروبيوتيك و جيره داراي مكمل پري بيوتيك معني دار نبود. غلظت استات و پروپيونات شكمبه اي گوسفنداني كه مكمل پروبيوتيك و مكمل پري بيوتيك مصرف كرده بودند، نسبت به گروه شاهد بيشتر بود (0.05 p). در اين تحقيق با توجه به اسيدهاي چرب فرار توليد شده، مصرف مكمل هاي پروبيوتيكي و پري‌بيوتيكي باعث بهبود تخمير شكمبه اي شد، ولي اثر معني داري بر عملكرد و شاخص هاي رشد اسكلتي در بره‌هاي نر بلوچي نداشت