بررسي رويكرد ديجيتال در باز تعريف طراحي تزيينات در معماري اسلامي با الهام از آموزه‌هاي قرآن مجيد

اهداف: معماري معاصر كشورهاي اسلامي به عنوان يكي از فصول مشترك اين كشورها، همواره كمبود گفتمان بين رويكردهاي سنتي و مدرن براي خلق فضا در طراحي را احساس كرده است. بنابراين معماري امروز در فرآيند طراحي در جست‌وجوي خلاقيت بوده تا اين كمبود را جبران كند. بهره‌گيري از رويكرد ديجيتال در باز تعريف اين فرآيند مي‌تواند كمك شاياني را انجام دهد. تزيينات در معماري اسلامي علاوه بر زيبايي، القاي مفاهيمي چون نظم و وحدت وجودي است كه در قالب نقوش هندسي و انتزاعي ديده مي‌شود. همچنين در آموزه‌هاي اسلامي و قرآن مجيد به مفهومي همچون وحدت در كثرت بسيار اشاره شده است. باز تعريف اين مفهوم با رويكرد ديجيتال در تزيينات معماري اسلامي مي‌تواند گفتماني جديد بين رويكرد سنتي و مدرن باشد. اين پژوهش بر آن است كه نقش رويكرد ديجيتال در تجلي تزيينات معماري اسلامي در طراحي را با الهام از آموزه‌هاي قرآن مجيد را مورد بررسي قرار دهد. روش‌ها: روش تحقيق به كار گرفته شده در اين پژوهش استدلال منطقي ، با استفاده از تدابير تحليلي توصيفي ، با رويكردي كيفي است. يافته‌ها: رويكرد ديجيتال بر مبناي روش جز به كل و تمركز روي سه عرصه الگوسازي، الگوريتم كد و ساخت ديجيتال به باز تعريف تزيينات معماري اسلامي مي‌پردازد و با تغيير پارامترهاي اوليه الگوهاي جديدتري نيز توليد مي‌كند. نتيجه‌گيري: عرصه‌هاي رويكرد ديجيتال مي‌تواند آموزه‌هاي اسلامي همچون وحدت در كثرت را با مباني رياضي به صورت هندسي در تزيينات معماري اسلامي طراحي و توليد كنند.