روش علمي نيوتن را مي شناسيم؟

Can we know what Newton's scientific method is?

در اين مقاله سؤالات چندي را مطرح كردم: نخست، نيوتن كدام اصول و قواعد روش شناختي را طرح و وضع، و سپس آنها را تعويض و تعديل كرد؟ دوم، چرا نيوتن علي الدّوام به طرح و وضع و تعويض و تعديل قواعد روش شناسي اش مي پرداخت؟ و سوم، آيا پس از گذشت سيصد سال، اكنون روش علمي نيوتن را مي شناسيم؟ در بخش اول، كوشيده ام قواعد مستمراً متحوّل روش علمي نيوتن را در آثارش، اصول رياضي و نورشناسي، شناسايي كنم. آنچه آشكار مي شود اين است كه در بازه حدوداً پنجاه ساله كاوش هاي طبيعت شناختي نيوتن، آراي طبيعي وي عمدتاً دست نخورده مي ماند؛ درحالي كه در همين مدت، وي پيوسته به وضع و تعويض و تعديل قواعد روش شناختي −معرفت شناختي مي پردازد. سپس كوشيده ام تبيين كنم چرا مواضع روش شناختي وي مدام دچار تحول مي شدند. در گام آخر، براي پاسخ به سؤال چيستي روش علمي نيوتن، مواضع و تحليل هاي روش شناسان نيوتن پژوه و علم شناسان مورخ و فيلسوف را تحليل و سرانجام نتيجه گرفتم كه نمي توان براي نيوتن روش علمي واحد، منسجم، و روشني قائل شد كه هم مستشهد به شواهد تاريخي باشد و هم مورد قبول علم شناسانِ روش شناس و مورخان علم شناسِ نيوتن پژوه

I have tried to retrieve Newton’s scientific method. To do so, I raise two principal questions: 1. What is Newton’s evolving scientific method that he devised in The Principia and Opticks during a period of fifty years? 2. Can we now, after more than three hundred years, claim with certainty that we know what Newton’s scientific method is? Conclusions reached: In order to make those theories readily believable and simultaneously reject those of rival Cartesians, Newton modifies the rules of ‘the game of science’ making them compatible with his theories. Newton skillfully devises those rules compatible with his ‘physical’ views, in such a way that anyone who accepts those rules would be inclined to infer his theistic belief-system. Newton does not modify any of his ‘physical’ views in the various editions of The Principia. He introduces some new rules for the ‘game of science’ and invalidates current rules. Contrary to Newton’s methodological prohibitions about proposing hypotheses which was propounded for his opponents, in practice he had no reservation to engage in hypothesizing.