مطالعه‌ي آزمايشگاهي تأثير اسانس روغني بالنگو (Lallemantia royleana) بركينتيك توليد گاز، تجزيه‌پذيري، جمعيت پروتوزوآ و برخي پارامترهاي تخميري يك جيره‌ي بالانس شده

زمينه مطالعاتي: امروزه مصرف آنتي‌بيوتيك‌ها در جيره‌هاي نشخواركنندگان به‌عنوان محرك‌هاي رشد به‌دليل ايجاد مقاومت چندگانه‌ي باكتريايي كه مي‌تواند سلامت انسان‌ها را به‌خطر بيندازند، محدود شده‌اند. اخيراً تلاش‌ها براي استفاده از جايگزين‌كننده‌هاي سالم بجاي آنتي‌بيوتيك‌ها افزايش يافته است. از طرفي شناسايي تركيباتي كه منجر به تغيير الگوي تخمير شكمبه‌اي در جهت بهبود راندمان مصرف خوراك گردد، نيز حائز اهميت مي‌باشد. در اين پژوهش اثر استفاده از سطوح مختلف اسانس روغني بالنگو بر برخي پارامترهاي تخميريميكروبي، تجزيه‌پذيري ماده خشك (IVDMD) و ماده آلي (IVOMD)، فراسنجه‌هاي توليد گاز، جمعيت پروتوزوآ و توليد متانِ يك جيره‌ در شرايط آزمايشگاهي بررسي شد. روش كار: اسانس روغني بالنگو پس از برداشت در مرحله‌ي گلدهي، با استفاده از كلونجر استخراج شد. از يك محيط كشت ثابت جهت بررسي اثرات سطوح مختلف اين اسانس (صفر، 150، 300 و 450 ميلي‌گرم/ليتر) استفاده شد. توليد تجمعي گاز در زمان‌هاي 3، 6، 9، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت انكوباسيون و نيز IVDMD و IVOMD بر اساس روش‌هاي استاندارد تعيين شدند. همچنين برخي فراسنجه‌هاي تخميري-ميكروبي ]شامل pH، نيتروژن آمونياكي، اسيدهاي چرب فرار كل (TVFA)، توده‌ي ميكروبي توليدي (MMY)، ضريب تفكيك‌پذيري (PF) و بازده سنتز توده‌ي ميكروبي (EMMS)[، توليد متان و جمعيت كل پروتوزوآ در محيط كشت تعيين شدند. نتايج: تغييري در غلظت نيتروژن آمونياكي و جمعيت پروتوزوآ در اثر افزودن اسانس مشاهده نشد ولي pH به‌طور معني‌داري (خطي، 0.02=P) نسبت به تيمار شاهد كاهش و TVFA افزايش نشان داد. با افزايش سطح اسانس، اغلب فراسنجه‌هاي توليد گاز (پتانسيل توليد گاز و نيز گاز توليد شده در زمان‌هاي 12، 24، 48 و 72 ساعت انكوباسيون) به‌صورت خطي و درجه دو افزايش معني‌دار نشان دادند، هرچند كه متان توليدي تغيير ننمود. اگرچه كه IVDMD و IVOMD در اثر افزودن اسانس افزايش معني‌داري (خطي و درجه دو) نشان دادند، ولي در مقابل PF، MMY و EMMS كاهش معني‌داري (خطي و درجه دو) در برابر شاهد نشان دادند. نتيجه‌گيري نهايي: نتايج كلي نشان داد كه اسانس بالنگو مي‌تواند الگوي تخمير را در جهت بهبود برخي فراسنجه‌ها (توليد گاز و TVFA بيشتر و افزايش تجزيه‌پذيري)، دستخوش تغييراتي نمايد و به‌نظر مي‌رسد كه سطح 450 ميلي‌گرم در ليتر عصاره، بيشترين تأثير را بر اين فراسنجه‌ها گذاشته است.