كاربست نظريه علم دينى آيت الله جوادى آملي در مرجعيت علمى قرآن براي علوم سياسي

مرجعيت علمي قرآن كريم، به معناي اثرگذاري معنادار در علوم سياسي، از مباحث مهم و نيازمند كنكاش فراوان است؛ از جمله پژوهش هاي مهم، نماياندن اين مرجعيت بر پايه نظريه علم ديني است. در اين مقاله نظريه علم ديني آيت الله جوادي آملي به عنوان نظريه‌اي جامع مورد استفاده قرار گرفته است. مسئله ما اين است كه نظريه علمي ديني ايشان با چه كاربستي مي‌تواند به مثابه چارچوبِ نظريِ مرجعيت علمي قرآن كريم در دانش‌سياسي قرار گيرد؟ ادعاي مقاله اين است كه نظريه علم ديني آيت الله جوادي آملي با ويژگي‌هاي منحصر به فرد، مناسب‌ترين چارچوب نظري براي نشان دادن مرجعيت علمي قرآن كريم در علوم انساني و طبيعي است. تبيين جامع نظريه در مراحل شش‌‌گانه، تحليل محتوايي و تلفيق مراحل هم‌خوان در چگونگي كاربست آن در مرجعيت علمي قرآن، مهم‌ترين دستاورد اين پژوهش است. اين هدف با توسعه در منابع كشف دين، توسعه در مفاهيم علم، عقل و دين؛  و با روش تنفيذ، امضا و استنباط فروعات از اصول كلي صورت گرفته و چگونگي تحقق آن در علوم سياسي به تصوير كشيده مي‌شود.