بررسي نقش ميانجي خودكارآمدي تحصيلي در پيش‌بيني خودناتوان‌سازي تحصيلي بر اساس سبك‌هاي دلبستگي و هويت تحصيلي

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش ميانجي خودكارآمدي تحصيلي در پيش بيني خودناتوان سازي تحصيلي بر اساس سبك هاي دلبستگي و هويت تحصيلي انجام شد. طرح پژوهش توصيفي از نوع هم بستگي بود. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل تمامي دانش‌آموزان دورۀ اول متوسطۀ شهرستان بناب در سال تحصيلي 1395-1396 بودند. نمونۀ پژوهش 301 نفر بودند كه به شيوۀ نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي، از دبيرستان هاي دورۀ متوسطۀ شهرستان بناب انتخاب و بررسي شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسش‌نامه هاي سبك هاي دلبستگي كولينز و ريد، هويت تحصيلي واز و ايزاكسون، خودكارآمدي مكيلروي و بانتينگ و خودناتوان‌سازي تحصيلي شوينگر و استينسمر پلستر استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها با روش آماري تحليل مسير با استفاده از نرم افزار ليزرل 8.8 انجام شد. نتايج تحليل مسير نشان داد كه خودكارآمدي تحصيلي نقش ميانجي معناداري در رابطۀ بين سبك هاي دلبستگي (ايمن، ناايمن اجتنابي و دوسوگرا) و خودناتوان‌سازي تحصيلي دارد و مسيرهاي مستقيم از سبك دلبستگي ايمن به خودكارآمدي تحصيلي و خودناتوان سازي تحصيلي معنادار و از سبك دلبستگي ناايمن دوسوگرا به خودكارآمدي تحصيلي و خودناتوان سازي تحصيلي ازنظر آماري معنادار است (P 0/05). سبك دلبستگي ناايمن دوسوگرا نيز از طريق خودكارآمدي تحصيلي به صورت مثبت خودناتوان‌سازي تحصيلي را پيش بيني مي كند. بنابراين، سبك هاي دلبستگي و هويت تحصيلي با ميانجي گري خودكارآمدي نقش مهمي در خودناتوان سازي تحصيلي دانش‌آموزان دارند.