سنجش تأثير معماري اطلاعات كتابخانه‎هاي ديجيتال بر يادگيري الكترونيكي (نمونه پژوهشي: سامانه منبع‎‎ياب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي)

هدف اصلي اين پژوهش، سنجش تأثير معماري اطلاعات سامانه منبع‎ياب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي،بر عملكرد يادگيري كاربران با توجه به مؤلفه‎هاي كتابخانه ديجيتال است. پژوهش حاضر، به روش نيمه تجربي و شيوه‎هاي پيش‌آزمون و پس‌آزمون به اجرا درآمده است. سبك‎هاي يادگيري جامعه آماري پژوهش، با استفاده از پرسش‎نامه بررسي شد. با استفاده از روش نمونه‎گيري تصادفي، از 25 دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه براي اجراي اين پژوهش دعوت به عمل آمد. عملكرد يادگيري و رفتار اطلاع‎يابي كاربران، به‎كمك نرم‎افزار پردازش اطلاعات Morae Recorder (TechSmith, Version 2.2) سنجيده شد. همچنين براي بررسي تأثير معماري اطلاعات بر يادگيري الكترونيكي، سه بُعد از جنبه‎هاي معماري اطلاعات، سازمان‎دهي سيستم، ناوبري سيستم و سيستم جست‎وجو در كتابخانه ديجيتال، در نرم‎افزار كدگذاري شد. پس از طبقه‎بندي سبك‎هاي يادگيري استفاده شده به‎كمك شاخص سبك‎هاي فيلدر و سيلورمن، مشخص شد كه يادگيرندگان با سبك‎هاي يادگيري مجزا، در پاسخ‎گويي به سؤال‎هاي برگه يادگيري، دانشي معادل با دانش اوليه خود دارند و در سبك‎هاي مختلف يادگيري، يادگيرندگان كلي در مقايسه با يادگيرندگان سبك ترتيبي، عملكرد بهتري نشان مي‎دهند. همچنين عملكرد يادگيري كاربران تا حد زيادي به استفاده از نظام‎هاي سازمان‎دهي و جست‎وجوي معماري اطلاعات آن محيط ديجيتال وابسته است. در بين جامعه آزمون شده‎اي كه از معماري اطلاعات سامانه منبع‎‎ياب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكياستفاده كرده‎اند، تفاوت معنا‎داري در استفاده بين دو مرحله پيش‎آزمون و پس‎آزمون وجود دارد و فرضيه پژوهش، مبني بر وجود رابطه معنادار ميان معماري اطلاعات سامانه منبع‎ياب وزارت بهداشت و يادگيري الكترونيكي كاربرانش را تأييد مي‎كند.