نقش تغييرِ درك راهبردي آمريكا در رويكرد اين كشور در قبال پرونده هسته‎ اي ايران

چكيده پرونده هسته‌اي يكي از پيچيده‌ترين موضوعات در سياست خارجي و داخلي جمهوري اسلامي ايران بوده است. يكي از دلايل اين پيچيدگي رويكرد متضاد آمريكا و جمهوري اسلامي ايران در برخورداري كشورهاي عضو ان‌پي‌تي از حق غني‌سازي بود. سياست رسمي آمريكا در اين موضوع مبتني بر «غنيسازي صفر» و «تعليق فعاليتهاي مربوط به غني‌سازي» بود و در مقابل، ايران با استناد به معاهده ان‌پي‌تي بر برخورداري از حق غني‌سازي تأكيد داشت. بررسي تاريخي رويكرد آمريكا در قبال پرونده هسته‌اي نشان مي‌دهد اين كشور با اتكاي به اين درك راهبردي كه جمهوري اسلامي ايران در برابر فشار‌هاي بين المللي از موضع خود عقب نشيني مي‌كند، اقدام به وضع تحريم‌هاي چندجانبه سنگين عليه ايران كرد ولي در ادامه، ناكارآمدي تحريم‌ها در ايجاد نارضايتي اجتماعي و تغيير اراده سياسي جمهوري اسلامي ايران در جهت عقب نشيني از حق غني سازي و توقف رشد توان فني ايران در غني سازي اورانيوم، درك راهبردي واشنگتن از منطق رفتاري جمهوري اسلامي ايران در سياست خارجي را تغيير داد. تغيير در درك راهبردي آمريكا منجر به تغيير رويكرد دولت اوباما از «غني سازي صفر» به «غني سازي محدود» شد كه نقش مهمي در آغاز روند مذاكرات مستقيم ميان ايران و آمريكا در عمان در سال 1391 داشت.