حفاظت از طبيعت در قبال ريز گردها در ديدگاه هاي حقوق اسلام و غرب

فاقد عنوان لاتين

احساس داشتن طبيعت ، موهبت و نتيجه ي لطف الهي به بشر است و لذا به همه ي انسان ها تعلق دارد تا همانند ساير نعمت ها مورد استفاده ي خردمندانه قرار گيرد. جامعه انساني مكلف است تا با فراگرفتن و آموزش صحيح ، نسبت به حفظ طبيعت اقدام بنمايند، اما امانتداران طبيعت گاهي نه تنها وظايف خود را رها ميكنند ، حتي حمايت از آن را به جا نياورده ، و با اعمال خود ، مقدمات ويراني را فراهم نموده اند. در اين راستا فقه و قانون بعنوان دو پيوند ناگسستني ، راهگشا بوده و مضرين را مكلف به ترميم خسارت نموده است هر چند كه معضلات مربوط به ريزگردها با توسعه دنياي صنعتي چند سالي است ديدگان نگران بشر را به خود معطوف داشته است، قانونگذاري هاي چنداني، عليرغم داشتن مستندات غني ديني دراين زمينه صورت نگرفته ، تا از روند افزايشي ريزگردها ممانعت شود ، از طرفي در دنياي غرب، عقيده دارند سرآغاز حمايت از طبيعت ، آنان بوده اند و يكسري اسناد بين المللي را مستند قرار داده اند، متاسفانه در حقوق ما به منابع احكام حقوق اسلام توجه زيادي نشده ، تا درمرحله ي ابتدايي از آلودگي هاي طبيعت پيشگيري و در مرحله بعد اگر خسارتي ببار آيد، از راه هاي مناسب جبران شود ، تا طبيعت بهمان شمايل اول محفوظ و ما بتوانيم براي آيندگان به ارث بگذاريم.

فاقد چكيده لاتين