اثربخشي الگوي آموزشي تعاملي مبتني بر رسانه‌هاي نوين بر بهزيستي رواني كودكان مبتلا به ديابت نو ع 2

كودكان مبتلا به بيماري ديابت، شرايط ناتوان كننده‌اي را تجربه مي‌كنند، اين شرايط به گونه‌اي است كه سلامت روان كودك مبتلا به ديابت را تهديد مي‌كند. بنابراين هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش تعاملي مبتني بر رسانههاي نوين بر بهزيستي رواني كودكان ديابتي بود. اين پژوهش از نظر روش‌شناسي نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كودكان مبتلا به ديابت مراجعه كننده به مركز درماني گابريك و كلينيك‌هاي ديابت شهر تهران در سال 1399-1398 بود كه از اين جامعه نمونه‌اي به حجم 44 نفر (24 نفر در گروه آزمايش و 19 نفر در گروه كنترل) با استفاده از روش نمونه‌گيري داوطلبانه انتخاب شدند و در گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. الگو آموزشي پس از اجراي پيش آزمون براي كودكان گروه آزمايش به مدت 6 جلسه اجرا گرديد. گروه كنترل آموزش روان‌شناختي خاصي دريافت نكرد. اطلاعات جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون‌ آماري تحليل كواريانس تجزيه و تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد الگوي آموزش تعاملي مبتني بر رسانه‌هاي نوين بر بهزيستي رواني كودكان ديابتي تاثير معنادار دارد (0.05 p). براساس نتايج به دست آمده مي‌توان نتيجه گرفت الگوي آموزش تعاملي مبتني بر رسانه‌هاي نوين مي‌توان به عنوان روش مداخله‌اي كودكان مبتلا به ديابت در كنار درمان دارويي مورد استفاده قرار گيرد.