حل و فصل اختلافات هسته اي از طريق مذاكره در حقوق بين الملل: با تاكيد بر اختلاف هسته اي ايران و 5+1

Resolving Nuclear Disputes Through Negotiation in International Law: Emphasizing Iran's Nuclear Dispute and the 5 + 1

زمينه و هدف:اختلافات هسته‌اي گونه‌اي از اختلافات بين‌المللي است كه ناشي از عدم ايفاء تعهدات دولت‌ها ذيل معاهدات مربوط به حقوق هسته‌اي است. با توجه به ماهيت حقوقي - سياسي اختلافات هسته‌اي و همچنين لزوم حل مسالمت‌آميز اختلافات بين‌المللي، اين شكل از اختلافات نيز مي‌تواند با كمك روش‌هاي مندرج در ماده (33) منشور حل‌وفصل شود. بر اين مبناف اهداف اصلي اين پژوهش تبيين نقش، اهميت و كارايي مذاكره در حل‌وفصل اختلافات هسته‌اي است. روش تحقيق: روش تحقيق در اين پژوهش از نوع تحليلي – توصيفي است و روش جمع‌آوري كتابخانه‌اي است كه در مطالعات از مقالات فارسي، لاتين و پايان‌نامه‌هاي دانشگاه‌هاي مختلف استفاده شده است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: در بررسي اين امر كهحقوق بين‌الملل چه تأثيري بر فرآيند مذاكرات هسته‌اي ايران داشته و همچنين مذاكره، سازوكار مفيدي در تأمين منافع ايران ناشي از توافق برجام بوده است؟ اين نتيجه حاصل مي‌شود كه مذاكره زماني ابزار مناسبي در حل اختلافات هسته‌اي خواهد بود كه در آن اولاً اصول حاكم بر مذاكره از قبيل اصل حاكميت اراده، اصل انصاف و اصل حسن نيت رعايت شود و دوم سطح قدرت طرف‌هاي مذاكره به نحوي باشد كه در مذاكره امكان تأمين شدن منافع طرفين وجود داشته باشد. امري كه در مذاكرات هسته‌اي ميان ايران و 5+1 مغفول ماند.

Nuclear disputes are a type of international dispute that arises from the non-fulfillment of the obligations of states under nuclear rights treaties. In accordance with the legal-political nature of nuclear disputes, as well as the need for the peaceful settlement of international disputes, this form of dispute can also be resolved with the help of the methods set forth in Article 33 of the Charter. Based on this, the main objectives of this study are to explain the role, importance and efficiency of negotiation in resolving such disputes. Also, while studying the negotiating capacity in resolving the nuclear dispute between Iran and the 5 + 1, we will also address the issue of whether the negotiation was a useful mechanism in securing Iran's interests resulting from the Joint Comprehensive Plan of Action agreement. Obviously, negotiations will be useful in resolving nuclear disputes when, while observing the principles governing it, the level of power of the parties is such that the interests of the parties can be served in the negotiations. an‎d secondly, in addition to the negotiators' level of strength and weakness of each side, they also have a correct understanding of the other side's goals in the negotiation.