تعيين ميزان بهره‌وري آب ذرت در دو شيوۀ مديريت آبياري جويچه‌اي با دبي پيوسته و كاهش دبي تحت سطوح مختلف نيتروژن

مديريتمصرفنيتروژندرشرايط كمبودآب يكي ازعوامل مهم دربهبودعملكردذرت ميباشد. به منظور بررسي اثر مديريت آبياري و مقادير مختلف كود نيتروژن بر عملكرد، اجزاي عملكرد دانه و بهره‌وري آب ذرت، اين آزمايش در سال زراعي 94-1393 به صورت كرت هاي خرد شده در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي و با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده مهندسي علوم آب دانشگاه شهيد چمران اهواز انجام گرفت. عامل اصلي شامل دو شيوه مديريت آبياري جويچه‌اي (با دبي پيوسته و كاهش دبي) بود. مقادير نيتروژن در چهار سطح صفر، 50، 75 و 100 درصد تامين نياز نيتروژن به عنوان تيمار فرعي طرح گرديد. بررسي عملكرد و اجزاي عملكرد تيمارهاي معرفي شده نشان داد كه كاهش مصرف كود نيتروژن به صورت معني‌دار سبب كاهش عملكرد و اجزاي عملكرد گياه ذرت مي‌شود. در اين تحقيق براي عملكرد دانه ذرت مقاديري بين 5.5 تا 10.6 تن در هكتار و براي عملكرد بيولوژيكي ارقامي در بازه 12.2 تا 34.9 تن در هكتار به دست آمد. بيشترين بهره‌وري آب دانه برابر 1.25 كيلوگرم در متر مكعب و بيشترين بهره‌وري آب بيولوژيكي برابر 4.15 كيلوگرم در مترمكعب مربوط به آبياري با كاهش دبي با دريافت 100 درصد نياز نيتروژن بدست آمد. از طرفي مصرف كامل كود نيتروژن سبب توليد حداكثر محصول ذرت شده است. بر اساس نتايج اين مطالعه توصيه مي شود  ضمن توجه به افزايش بهره‌وري آب (با كاهش مصرف آب)، در راستاي افزايش عملكرد محصول نيز اقداماتي صورت گيرد.