تأثير گياهان پوششي بر عملكرد و كنترل علف‌هاي هرز كاهو‌ي آيسبرگ (Lactuca sativa var. Ice berg)

اهداف: گياهان پوششي يكي از روش هاي جايگزين در راستاي كاهش استفاده از نهاده هاي شيميايي به منظور كنترل علف هاي هرز است. هدف از پژوهش حاضر بررسي قابليت مهار علف هاي هرز توسط گياهان پوششي به صورت تك كشتي و كشت هاي مخلوط دوگانه و سه گانه وهمچنين تأثير آن ها بر عملكرد كاهوي آيسبرگ (Lactuca sativa var. Ice berg) بود.   مواد و روش ها: آزمايشي مزرعه اي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار، در سال 1396 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه محقق اردبيلي اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل كشت گياهان پوششي جو (Hordum vulgare L.)، سان همپ (Cartalaria juncea) و گندم سياه (Fagopyrum esculentum) به صورت تك كشتي (100درصد بذر توصيه شده) و كشت مخلوط دوگانه و سه گانه (به ترتيب 50 و 33.3 درصد بذر توصيه شده) بود.   يافته ها: نتايج نشان داد كه بيشترين زيست توده خشك گياهان پوششي از تيمارهاي تك كشتي جو و كشت مخلوط آن با سان همپ (به ترتيب 1323.25 و 1247.14 گرم در متر مربع) به دست آمد. كمترين زيست توده خشك كل علف هاي هرز نيز مربوط به تيمار كشت مخلوط سان همپ+ گندم سياه (115.75 گرم در متر مربع) بود. همچنين بالاترين ميزان عملكرد تر كاهو مربوط به تيمار كشت مخلوط جو+ گندم سياه+ سان همپ (7207 گرم در متر مربع) بود. نتايج حاصل از اين آزمايش نشان داد كه  كشت هاي مخلوط دوگانه و سه گانه در مقايسه با تك كشتي و تيمار شاهد كنترل مؤثرتري بر روي علف هاي هرز سلمه تره، كنگروحشي، تاج خروس و خردل وحشي داشت.   نتيجه گيري: از نتايج چنين استنباط مي گردد گياهان پوششي در كشت هاي مخلوط دوگانه و سه گانه براساس زيست توده علف هاي هرز به دست آمده توانايي بيشتري در كنترل علف هاي هرز دارند.