بررسي اقدامات اجرايي كلانتري و پاسگاه‌هاي انتظامي در پيشگيري از جرم

مقدمه: در جامعه امروزي به دليل پيچيده تر شدن جرائم و تغيير روش ها و شيوه هاي جرم، اثر اقدامات سلبي در حوزه ي پيشگيري از جرم كارساز نبوده و پليس با تغيير رويكرد به جامعه محوري ، بر پيشگيري اجتماعي و وضعي در كنار پيشگيري كيفري تأكيد دارد. بنابراين هدف اين مقاله شناسايي اقدامات اجرايي كلانتري و پاسگاه‌هاي انتظامي در پيشگيري از جرم، مي باشد روش: اين تحقيق از نظر هدف و جهت گيري كلي كاربردي است. از طرف ديگر، تحقيق حاضر به جهت گردآوري داده ها در زمره تحقيقات كيفي - اكتشافي محسوب مي شود. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه خبرگان، مديران، كارشناسان پليس در حوزه پيشگيري از جرم است. داده‌هاي كيفي لازم جمع آوري و با استفاده از روش تحليل محتوا به مثابه تكنيكي پژوهشي، مفاهيم، مقوله‌ها و عوامل اصلي و فرعي شناسايي و مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: كدهاي فرعي و اصلي حاصل از مصاحبه‌هاي انجام شده با خبرگان و فرماندهان انتظامي بيانگر اين است كه در مجموع 24 شاخص بدست آمد كه بر اساس مباني نظري مطالعه در قالب 4 دسته اقدامات كلانتري و پاسگاه هاي انتظامي در زمينه پيشگيري از جرم، شناسايي و طبقه بندي شدند. نتايج: نتايج تحقيق نشان مي دهد؛ هرچه قدر بتوان فرايند تكوين و ظهور جرم در آينده را پيش بيني نمود، از ظرفيت هاي سازماني و محيطي به صورت كيفي، عقلايي در برنامه هاي پيشگيرانه استفاده نمود، به همان اندازه مي توان اقدامات كلانتري و پاسگاههاي انتظامي را در پيشگيري از جرم، موفقيت آميز قلمداد نمود. كليدواژه‌ها