مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي ﺗﻤﺎمﻧﮕﺎري دﻳﺠﻴﺘﺎل ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮﭘﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﻜﺮوﺑﺎﻟﻦﻫﺎي ﭘﻠﻴﻤﺮي

پديد آورندگان :

ولي اقبال، مرضيه ﭘﮋوﻫﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم و ﻓﻨﻮن ﻫﺴﺘﻪاي - ﭘﮋوﻫﺸﻜﺪه ﭘﻼﺳﻤﺎ و ﮔﺪاﺧﺖ هسته اي، تهران، ايران , زارع فارساني، بهاره ﭘﮋوﻫﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم و ﻓﻨﻮن ﻫﺴﺘﻪاي - ﭘﮋوﻫﺸﻜﺪه ﭘﻼﺳﻤﺎ و ﮔﺪاﺧﺖ هسته اي، تهران، ايران , فرهبد، اميرحسين ﭘﮋوﻫﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم و ﻓﻨﻮن ﻫﺴﺘﻪاي - ﭘﮋوﻫﺸﻜﺪه ﭘﻼﺳﻤﺎ و ﮔﺪاﺧﺖ هسته اي، تهران، ايران

چكيده فارسي :

ﺑﺮاي دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﮔﺪاﺧﺖ ﺑﻪ روش ﻣﺤﺼﻮرﺳﺎزي اﻳﻨﺮﺳﻲ ﺿﺮوري اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﻴﻜﺮوﺑﺎﻟﻦﻫﺎي ﭘﻠﻴﻤﺮي از ﻛﺮوﻳﺖ،ﺗﻘﺎرن و ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺳﻄﺢ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻﻳﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ از ﺑﺮوز ﻧﺎﭘﺎﻳﺪاري ﻫﻴﺪرودﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ ﻃﻲ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﻓﺸﺮده- ﺳﺎزي ﻫﺪف ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﻛﺎﺳﺘﻪ ﺷﻮد. ﻧﺎﭘﺎﻳﺪاري ﻫﺎي رﻳﻠﻲ-ﺗﻴﻠﻮر در ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻫﺪف ﻫﺎي ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﺑﺮاي آزﻣﺎﻳﺶ ﻫﺎي ICF ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺰاﻳﻲ دارﻧﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﻻزم اﺳﺖ ﻫﺪف ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﻣﺘﻘﺎرن و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺳﻄﻮح ﺛﺎﺑﺘﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. روشﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﺮاي ﻣﺸﺨﺼﻪﻳﺎﺑﻲ اﻳﻦ ﻛﭙﺴﻮلﻫﺎ وﺟﻮد دارد. در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ از روش ﺗﻤﺎمﻧﮕﺎري دﻳﺠﻴﺘﺎل ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮﭘﻲ ﺑﺎ ﭘﻴﻜﺮ ﺑﻨﺪي ﺗﺪاﺧﻞﺳﻨﺞ ﻣﺎخ-زﻧﺪر ﻋﺒﻮري ﺑﺮاي ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻴﻔﻲ ﻫﺪف-ﻫﺎي ﮔﺪاﺧﺖ ﻟﻴﺰري اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺗﻤﺎمﻧﮕﺎري دﻳﺠﻴﺘﺎل ﺑﺎ ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮپ ﻳﺎ ﺗﻤﺎمﻧﮕﺎري دﻳﺠﻴﺘﺎل ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮﭘﻲ، اﻣﻜﺎن دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮي ﺑﺎ وﺿﻮح ﺑﺎﻻ از ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺳﻪ ﺑﻌﺪي را ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺑﺎزﺳﺎزي ﻋﺪدي ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲآورد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻤﺎمﻧﮕﺎري دﻳﺠﻴﺘﺎل ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮﭘﻲ ﻓﺮآﻳﻨﺪي ﻏﻴﺮﻣﺨﺮب اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺗﺤﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﻴﺎري ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ. در اﻳﻦ روش اﺑﺘﺪا ﺗﻤﺎمﻧﮕﺎر ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ CCD ﺛﺒﺖ ﺷﺪه، ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﻧﺮماﻓﺰار Holovision ﺑﺎزﺳﺎزي ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺳﻄﺢ، ﻫﻤﮕﻨﻲ و ﺿﺨﺎﻣﺖ ﭘﻮﺳﺘﻪ در ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻤﻮﻧﻪ در ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺎزﺳﺎزي ﺷﺪه ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﭘﻮﺳﺘﻪ در ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺎزﺳﺎزي ﺷﺪه، اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﺷﺪه و ﻧﺎﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺘﻮﺳﻂ 22/83 درﺻﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻣﻴﺰان ﻧﺎﻳﻜﻨﻮاﺧﺘﻲ ﺑﺮاي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺣﺪﻗﻞ ﺑﺮﺳﺪ ﺗﺎ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده در ﮔﺪاﺧﺖ