همبستگي ابعاد عدالت سازماني و حيطه­ هاي پاسخ­گوئي در بيمارستان­ ها

Correlation of the Dimensions of Organizational Justice and Responsibility in Hospitals

زمينه و اهداف: عدالت سازماني ادراك كاركنان از ميزان انصاف و برابري در رفتارها و روابط كاري است كه اين ادراكات مي تواند بر پاسخ-گوئي در برابر بيماران مؤثر باشد. براين اساس، پژوهش حاضر با هدف تعيين همبستگي ابعاد عدالت سازماني و پاسخ گوئي در بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1394 انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعي، توصيفي- تحليلي بود كه 342 نفر از بيماران و كاركنان داراي ارتباط مستقيم با بيمار انتخاب شدند. براي سنجش عدالت و پاسخ گوئي از پرسش نامه ي Niehoff and Moorman و پرسش نامه ي استاندارد WHO استفاده شد. داده ها به كمك آمار توصيفي و تحليلي (T-test،ANOVA و Pearson) با نرم افزار SPSS تحليل شدند. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمره ي عدالت 23/15 ± 70/62 و نمره ي پاسخ گوئي 75/18 ± 16/105 محاسبه شد. نتايج بررسي همبستگي نشان دهنده ي وجود ارتباط معنادار در تمامي ابعاد عدالت و پاسخ گوئي بود به طوري كه ضعيف ترين و قوي ترين رابطه بين بعد «عدالت توزيعي با كيفيت امكانات اوليه ي موردنياز» و «عدالت مراوده اي با شرافت و كرامت انساني» به دست آمد. همچنين بين متغيرهاي دموگرافيك كاركنان و عدالت رابطه ي معناداري يافت نشد و تنها نوع بيمه و مدرك تحصيلي بيماران ارتباط معناداري با پاسخ گوئي داشت. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه مي توان با بهبود ادراك كاركنان از عدالت، سطح پاسخ گوئي را ارتقا بخشيد كه نهايتاً منجر به ايجاد تصوير بهتري از بيمارستان در ذهن مراجعه كنندگان شده و سبب افزايش توان جذب و حفظ مشتري خواهد شد؛ لذا به مديران توصيه مي شود با تقويت عدالت سازماني به خصوص عدالت در توزيع منابع، پاسخ گوئي را افزايش دهند. كليد واژه ها:

Background and Objectives: organizational justice is employees’ perceptions of fairness and equity in their behaviors and relationships so this perception can be effective in responding to patients. Accordingly, this study aimed to decide the correlation between the dimensions of organizational justice and responsibility at affiliated hospitals of Tehran University of Medical Sciences in 2015. Material and Methods: This cross-sectional and descriptive-analytical study performed on 342 patients and staff with direct relation to patients. Niehoff and Moorman’s questionnaire and WHO standard questionnaire used to measure justice and responsibility. Data analyzed using descriptive and analytical statistics (t-test, ANOVA and Pearson) with SPSS software. Results: The mean and standard deviation of justice and responsibility was obtained 62.70±15.23 and 105.16 ± 18.75. Correlation analysis showed that there was a significant relationship between justice dimensions and responsibility so that the weakest and strongest relationship was obtained between “distributive justice and Quality of Basic Amenities” and “interactional justice and dignity”. In addition, there was no significant relationship between demographic variables and justice, and only type of insurance and academic degree had a significant relationship with responsibility. Conclusion: The results showed that the level of responsibility could be improved by improving employees' perceptions of justice. This will lead to a better vision of the hospital in the minds of patients, which will increase the ability to attract customers. Therefore, it is recommended to managers to enhance the responsibility by organizational justice, especially equity in resource distribution