تاثير آموزش بر كيفيت زندگي بيماران ديابتي شهر زابل

Impact of Education on Quality of Life of Diabetic Patients in Zabol

مقدمه و هدف: بيماري ديابت يكي از شايع‌ترين، مزمن­ترين و كشنده­ترين بيماري­هاي ناشي از اختلالات متابوليسم است. اين بيماري مي­تواند بر سلامت عمومي و به عبارتي بر كيفيت زندگي بيماران تأثيرات منفي داشته باشد. بنابراين، اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش بر كيفيت زندگي بيماران ديابتي شهر زابل در سال 1396 انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه نيمه تجربي طي دو مرحله قبل و بعد بر روي 144 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 (دو گروه 72 نفره) مراجعه كننده به مركز ديابت و مراكز بهداشتي و درماني شهر زابل انجام شد. شركت كنندگان به دو گروه مداخله و شاهد تقسيم شدند. از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده شد. ابزار جمع آوري داده­ها پرسشنامه محقق ساخته بود. داده­هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS20 و با آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي مناسب تحليل شدند. يافته ها: از بين متغيرهاي دموگرافيك در گروه مداخله سن، جنس، تحصيلات، شغل و وضعيت تاهل ارتباط معني داري با كيفيت زندگي داشت، در حاليكه در گروه شاهد چنين ارتباطاتي وجود نداشت. ميانگين امتياز كيفيت زندگي در قبل و بعد از آموزش در گروه مداخله نشان دهنده تاثير آموزش بر كيفيت زندگي اين بيماران بود (0/05˂P). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان­ دهنده اهميت و نقش آموزش بهداشت در ارتقاء كيفيت زندگي بيماران ديابتي مي­باشد، بنابراين ضروري است تا آموزش به اين بيماران گسترش بيشتري يابد.

Introduction: Diabetes is one of the most common, chronic, and deadly diseases caused by metabolic disorders. This disease can exert negative impacts on public health, well-being, and patients' quality of life. Therefore, the present study aimed to assess the effects of education on quality of life of diabetic patients in Zabol in 2018. Materials and Methods: This quasi-experimental study was conducted on 144 patients with type II diabetes (two groups of 72) who were referred to the Diabetes Center and health centers in Zabol. Participants were selected by simple random sampling method and assigned to two groups of case and control. The research instrument was a researcher-made questionnaire. Data were analyzed using SPSS software (version 20) using descriptive and inferential statistical tests. Results: Among the demographic variables in the case group, age, gender, education level, job, and marital status were significantly correlated with quality of life, while there was no such relationship in the control group. The mean score of quality of life in the case group before and after training pointed to the effect of education on quality of life in diabetic patients (P˂0.05). Conclusion: The results of the current study were indicative of the importance and role of health education in improving the quality of life of diabetic patients; therefore, the education and training of these patients should be expanded.