مقايسه برنامه آموزشي حضوري و غيرحضوري در بهبود مهارت نحوه انتقال خبر بد توسط دستياران طب اورژانس

Comparison of in-person and non- attendance of training programs to improve the skills of transmitting bad news by emergency medical students

زمينه و هدف: ارتباط پزشك و بيمار نياز به مهارت هاي ارتباطي خاص، به ويژه هنگام اعلام خبر بد است موجب رنجش غير قابل جبراني در بيمار و همراهان خواهد شد. لذا نياز است مطالعاتي در زمينه ي آموزش هاي به پزشكان انجام شود تا پزشكان بتوانند در اين موارد تصميمات مناسبي اتخاذ كنند. روش بررسي: نمونه مطالعه تمام دستياران طب اورژانس دانشگاه علوم پزشكي ايران در سال 1397 بودند كه با روش زوج و فرد به گروه هاي آموزشي حضوري (سخنراني، بحث گروهي) و غيرحضوري (دريافت بسته آموزشي، اسلايد و فيلم برمبناي اسپايكس) تقسيم شدند. از پرسشنامه عملكرد و نگرش، كه مبناي استراتژي اسپايكس در نحوه انتقال خبر بد است براي ارزيابي استفاده شد. نتايج پيش از آزمون و پس آزمون در دو گروه با هم و هچنين سطح نگرش و عملكرد نيز به تفكيك در هر دو گروه نسبت به قبل و نسبت به يكديگر مقايسه شدند. يافته ها: ميانگين نمرات پس از آموزش در نحوه نگرش 75/121 و نحوه عملكرد 45/63 در گروه حضوري و در گروه غيرحضوري 6/115 در ميانگين نگرش و 70/62 در امتياز عملكرد بود. نمره نحوه نگرش در گروه هاي مطالعه بعد از مداخله نسبت به قبل آن معنادار نشد (p-value> 0.05). هر چند در مقايسه نمره عملكرد بعد آموزش نسبت به قبل در هر دو روش آموزش اختلاف مشاهده شد (p-value < 0.001) نتيجه گيري: نتايج ضرورت انجام اين مطالعه برروي دستياران تخصصي ساير رشته ها و گنجانده شدن آموزش هاي مهارت انتقال خبر بد در برنامه آموزشي را نشان مي دهد.

Background and Objective: The physician- patient relationship requires special communication skills. This relationship, especially when announcing bad news, will cause irreparable discomfort in the patient and his families. Therefore, there is a need for studies in the field of training for physicians so they can make appropriate decisions in these cases. Materials and Methods All emergency medical students in the Iran University of Medical Sciences in 2019 were entered to study. Participants were divided with couple and odd method to in-person (lecture, group discussion) and non- attendance (receiving training packages, slides, and video) training groups with SPIKES. Questionnaire was used to assess the performance and attitude of how to transfer bad news based on the strategy of the SPIKES. The results of pre-test and post-test in both groups were compared and also compared to each other. Results The mean scores after the training in in-person group were 121.75 in attitude and in the performance approach 63.45, and in non- attendance group were respected 115.6 and 62.70. Attitude scores in the study groups were not significant (p-value> 0.05) after education than before. However, there was a significant difference (p-value< 0.001) in the comparisons mean scores of performances in the groups. Conclusion The results showed the necessity of conducting this study on the other medical specialty students and the inclusion of bad news transmitting skills in the education curriculum.