نقش واسطه‌اي آشفتگي روان شناختي در رابطه طرح واره‌هاي ناسازگار اوليه و تنظيم هيجان منفي با گرايش به رفتارهاي پرخطر در دانش‌آموزان

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين نقش واسطه‌اي آشفتگي روان شناختي در رابطه طرح واره‌هاي ناسازگار اوليه و تنظيم هيجان منفي با گرايش به رفتارهاي پرخطر (از جمله مصرف مواد مخدر و الكل) در دانش‌آموزان انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصيفي همبستگي از نوع مدل سازي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل همه دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر مياندوآب در سال تحصيلي 1399-1398 به تعداد 4779 نفر بود. نمونه اي به حجم 399 نفر از دانش‌آموزان با استفاده از فرمول اسلووين به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. شركت كنندگان پرسش نامه طرح واره‌هاي ناسازگار اوليه، پرسش نامه تنظيم شناختي هيجان، پرسش نامه خطر‌پذيري جوانان ايراني و مقياس آشفتگي روان شناختي را تكميل كردند. داده ها با روش هاي همبستگي پيرسون و مدل سازي معادلات ساختاري تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه طرح واره‌هاي ناسازگار اوليه و تنظيم هيجان منفي تاثيرات مستقيم معناداري بر رفتارهاي پرخطر (از جمله مصرف مواد مخدر و الكل) داشتند. همچنين، طرح واره‌هاي ناسازگار اوليه و تنظيم هيجان منفي از طريق آشفتگي روان شناختي تاثيرات غير مستقيم معناداري بر رفتارهاي پرخطر داشتند. نتيجه گيري: به طور كلي، يافته هاي پژوهش نشان داد كه طرح واره‌هاي ناسازگار اوليه و تنظيم هيجان منفي مي‌توانند با افزايش آشفتگي روان شناختي موجب بروز و تداوم گرايش به رفتارهاي پرخطر در نوجوانان، به ويژه مصرف مواد مخدر و الكل كه در اين گروه شايعتر است، گردند.