تأثير آبياري ناحيه‌اي ريشه و آب مغناطيس بر خصوصيات رشدي گوجه‌فرنگي ((Solanum lycopersicum L. در شرايط گلخانه

يكي از راهكارهاي افزايش كيفيت آب آبياري مغناطيس كردن آن مي‌باشد. پژوهشي در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه فردوسي مشهد در سال 1397 به ‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه روش آبياري (آبياري متداول، آبياري ناحيه‌اي ريشه به‌طور ثابت و آبياري ناحيه‌اي ريشه به‌طور متغير) و سه سطح آب مغناطيس (آب معمولي، آب مغناطيسي يك بار گذر با شدت 0.367 تسلا و 0.633 تسلا) با چهار تكرار انجام شد. نتايج نشان داد كه در روش آبياري متداول و آب مغناطيس با شدت 0.367 تسلا بيشترين ارتفاع بوته (cm 110)، وزن خشك اندام هوايي(g.plant41.19(، وزن خشك ريشه(g.plant17.14 و حجم ريشه(cm^3.plant^-1137)به‌دست آمد. در روش آبياري متداول و آب مغناطيس با شدت 0.633 تسلا بيشترين سطح برگ(cm^2.plant25.14)، وزن كل ميوه(g508)، ليكوپن(mg.gfw48.16(مشاهده شد. در روش آبياري ناحيه‌اي ريشه به‌طور ثابت و آب مغناطيس با شدت0.367 تسلا بيشترين غلظت كلروفيلb (mg.gfw0.1489) و وزن تك ميوه (g 48.0) و در شدت0.633 تسلا بيشترين درصد ماده خشك ميوه(11.1)مشاهده شد. بيشترين ميزان كارايي مصرف آب زيست‌توده كل (g/liter36.6) در روش آبياري ناحيه‌اي ريشه به‌طور ثابت و آب شاهد مشاهده گرديد. در روش آبياري ناحيه‌اي ريشه به‌طور متغير و آب مغناطيس با شدت0.367 تسلا بيشترين نسبت برگ به ساقه(g.plant1.137)، نسبت اندام هوايي به اندام زيرزميني(g.plant3.114) و طول ريشه(cm53.2) مشاهده گرديد. بيشترين ميزان محتوي رطوبت نسبي آب برگ در روش آبياري ناحيه‌اي ريشه به‌طور متغير و آب مغناطيس با شدت0.633 تسلا مشاهده شد. به‌طور كلي روش آبياري ناحيه‌اي ريشه به‌طور ثابت نسبت به روش آبياري ناحيه‌اي ريشه به‌طور متغير وزن كل ميوه در هر بوته و كارايي مصرف آب زيست توده بالاتري داشت و هر دو شدت 0.367 و 0.633 تسلا آب مغناطيس توانست منجر به بهبود صفات مذكور گردد و اثرات ناشي از تنش خشكي را كاهش دهد كه استفاده از اين روش سالم ،آسان و بي خطر براي محيط زيست توصيه مي‌گردد.