تحليل انتقادي آموزه اخلاقي ـ معنوي «ترك تعلقات اين‌دنيائي» (از چيستي، امكان‌سنجي و مطلوبيت آن تا تحليل تطورات معنائي دنيا)

تحليل چيستي، امكان‌سنجي و مطلوبيت «ترك تعلقات اين‌دنيائي» به‌عنوان يكي از توصيه‌هاي موكد در آموزه‌هاي اسلامي و ادبيات عرفاني مسئله مقاله حاضر است. اين پژوهش به روش پديدار شناسانه ضمن نقد برخي پيش‌انگاره‌هاي اين مساله نظير ظلماني‌انگاري عالم زمينه تبيين صحيح ديدگاه اسلامي از «ترك تعلق دنيوي » وارائه نحوه مطلوب رابطه انسان با دنيا را فراهم خواهد كرد؛ در نتيجه توجه و آگاهي به واقعيت‌هاي بنيادين هستي [در ساحت باورها] و ترتيب اثر دادن به آنها [در ساحت رفتار] و زيست اخلاقي و «حضور خدا» را در معناي مورد نظر از ترك تعلقات دنيوي بايد مورد توجه قرار داد. طراحي آيات قرآن ناظر بر دنيا در هرم هشت مرحله‌اي، نشان از آن دارد كه قرآن در بافتار خاصي از دنيا سخن گفته و ترك تعلق دنيوي بايد با توجه به آن هرم تبيين شود. نحوه تلقي از دنيا در برخي مكاتب، آفت‌زاست در حاليكه آموزه هاي اسلامي تصويري جامع و به دور از آفت ارائه مي دهد.