مقايسه سطوح مختلف بيوچار و كود حيواني بر عملكرد و اجزا عملكرد و كارايي مصرف آب گندم

بيوچار توليد شده از مواد آلي و پسماند‌هاي زراعي، يك ماده اصلاح كننده خاك است كه مي‌تواند باعث افزايش تخلخل، كاهش چگالي ظاهري و افزايش نگه داشت رطوبت در خاك شود. در اين پژوهش تاثير سطوح مختلف بيوچار 1.5 و 3 درصد وزني توليد شده از كاه و كلش گندم تحت فرآيند پيروليز آهسته در دماي 400 درجه سلسيوس و كود حيواني 1.5 و 3 درصد وزني بر عملكرد گندم و ويژگي هاي خاك در قالب طرح كاملاً تصادفي بررسي شد. همچنين كارايي مصرف آب و ميزان آب مصرفي نيز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بيشترين ميانگين وزن خشك اندام هوايي گندم، مربوط به تيمار بيوچار 3 درصد (B2) با مقدار 2.69و كمترين مربوط به كود 1.5 درصد وزني با مقدار 2.22 گرم در بوته بوده است. ميانگين رطوبت حجمي در تيمار B2با مقدار 29.36 % بيشترين مقدار را نسبت به ساير تيمار‌ها داشته است و افزودن بيوچار به خاك باعث افزايش هدايت الكتريكي نسبت به تيمار كود و شاهد شد. همچنين بيشترين ميانگين كارايي مصرف آب در صفت وزن خشك اندام هوايي گندم، مربوط به تيمار B2با مقدار 2.87 گرم در ليتر بوده است كه نشان دهنده تفاوت معني داردر سطح 5درصد اين تيمار با تيمار شاهد و كود 1.5 درصد است.