ارتباط موثّر؛ مهارتي سرنوشت‌ساز در شاهنامه

شخصيت‌ها و ارتباطات آن‌ها در شاهنامه اهميت ويژه‌اي دارند؛ در پژوهش حاضر با تكيه بر «مهارت ارتباط‌ موثر»، كه يكي از مهارت‌هاي دهگانه زندگي در تعريف سازمان جهــاني بهداشت است، نمونه‌هاي ممتاز از ارتباطات انساني شاهنامه، به‌منظور درك اين مهارت و عوامل موثر در شكل‌گيري آن و همچنين براي شناسايي موانعـي كه يك ارتباط را، به بن بست‌هاي ارتباطي و غمنامه‌اي دردناك بدل مي‌كند، مورد واكاوي و تحليل روان‌شناسي قرار گرفته است. اين كه كدام ارتباط را مي‌توان موثر ناميد ؛ نقش خرد در برقراري ارتباط موثر چيست و در سرزمين آرماني ايران، با اينكه ارتباطات بر مبناي خرد شكل مي‌گيرد، چگونه است كه گاهي انسان‌هاي نيك و خردمند قرباني مي‌شوند؛ از موضوعات محوري اين نوشتار است؛ و نتيجه شگفت آن كه فردوسي، استاد توانمند آفرينش ارتباطات متنوع است و چنين بر مي‌آيد كه هزار سال پيش، با اصول آخرين حلقه اين علمِ به ظاهر نوين اروپايي، آشنا بوده است و به ظرافت، فرجام دو اتفاق مشابه را به تمايزِ ارتباط موثر يا ناموثر، متفاوت، رقم مي‌زند. روش اين مقاله، تحليل محتواي كيفي و جامعه آماري آن، تمام ابيات شاهنامه است.