مقايسه اثربخشي ذهن آگاهي و هيپنوتراپي بر استرس ادارك شده بيماران ديابتيك نوع II

زمينه: مطالعات متعددي به اثر بخشي ذهن آگاهي و هيپنوتراپي بر استرس ادراك شده بيماران مبتلا به ديابت نوع دو پرداخته اند. اما پژوهشي كه به مقايسه اثربخشي ذهن آگاهي و هيپنوتراپي بر استرس ادارك شده بيماران مبتلا به ديابت نوع II پرداخته باشد مغفول مانده است. هدف: مقايسه اثربخشي ذهن آگاهي و هيپنوتراپي بر استرس ادراك شده، بيماران به ديابتيك II بود. روش: تحقيق حاضر طرح نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل و پيگيري بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه مردان 40-68 ساله مبتلا به ديابت نوع 2 در شهر تهران در سال 1398 بودند. 45 نفر به روش نمونه گيري در دسترس و مبتني بر هدف به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در سه گروه دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل (براي هر گروه 15 نفر) جايگزين شدند. ابزارهاي پژوهش عبارتند از: مقياس استرس ادراك شده كوهن و همكاران (1983) و پروتكل هاي درماني ذهن آگاهي (كابات زين، 2015) و هيپنوتراپي (آلادين و آليب هاي، 2015) بود. جهت تحليل آماري داده ها، از تحليل واريانس آميخته استفاده شد.يافته‌ها: يافته ها نشان داد كه دو شيوه درمان ذهن آگاهي و هيپنوتراپي بر استرس ادارك شده، در پس آزمون معني دار است و بين تأثير دو درمان تفاوتي وجود نداشت (P 0/001). همچنين تأثير عامل زمان بر نمرات پيروي از درمان در مرحله پيگيري معني دار است (P 0/001). بين نمرات استرس ادراك شده در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري صرف نظر از گروه، تفاوت وجود دارد (P 0/001). نتيجه‌گيري: دو شيوه درمان ذهن آگاهي و هيپنوتراپي استرس ادراك شده را در بيماران مبتلا به ديابت II بهبود بخشيد.