تأثير كاربرد چرخشي آب شور بر تبخير- تعرق و رشد پاجوش‌هاي خرماي رقم برحي

استفاده غيرعلمي از منابع آب با كيفيت پايين، خطرات جدي براي رشد گياه و محيط زيست دارد. به منظور بررسي امكان استفاده چرخشي از آب غيرشور و شور، اين تحقيق در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار روي پاجوش‌هاي خرماي رقم برحي در سال‌هاي 97-1396 در شهرستان اهواز اجرا شد. تيمارهاي مورد آزمايش شامل آبياري با آب رودخانه كارون، آبياري با آب شور 5 دسي‌زيمنس بر متر پس از دو مرتبه آبياري با آب رودخانه كارون، آبياري با آب شور 8 دسي‌زيمنس بر متر پس از دو مرتبه آبياري با آب رودخانه كارون، آبياري با آب رودخانه كارون پس از دو مرتبه آبياري با آب شور 5 دسي‌زيمنس بر متر، آبياري با آب رودخانه كارون پس از دو مرتبه آبياري با آب شور 8 دسي‌زيمنس بر متر و آبياري با آب شور 5 دسي‌زيمنس بر متر در طول سال بودند. ميزان تبخيرتعرق سالانه گياه با 1660.2 ميلي‌متر در لايسيمتر هنگام آبياري گياه با آب رودخانه كارون، اختلاف معني‌داري با ساير تيمارها به جز آبياري با آب شور 5 دسي‌زيمنس بر متر پس از دو مرتبه آبياري با آب رودخانه كارون داشت. تيمارهاي آبياري بر تمام صفات رويشي پاجوش خرما شامل تعداد برگ، طول برگ، عرض برگ، تعداد برگچه، طول برگچه، عرض برگچه و محيط تنه اثر معني‏دار داشتند. نتايج نشان داد كه آبياري چرخشي با آب شور 5 دسي‌زيمنس بر متر پس از دو مرتبه آبياري با آب رودخانه كارون مي‌تواند به عنوان يك راهكار مديريتي براي آبياري پاجوش‌هاي خرماي رقم برحي به‌كار رود.