ارزيابي عملكرد سامانه‌هاي آبياري نوين در شهرستان همدان

ارزيابي عملكرد سامانه‌هاي آبياري تحت فشار يكي از راه‌كارهاي مهم به‌منظور مديريت مصرف آب در مزرعه مي‌باشد. در اين پژوهش پنج سامانه آبياري باراني، پنج سامانه قطره‌اي و دو سامانه نواري‌قطره‌اي به‌منظور ارزيابي فني و هيدروليكي در اراضي كشاورزي شهرستان همدان انتخاب شدند. ارزيابي‌ها براساس روش‌ مريام و كلر انجام شد. شاخص‌هاي مورد اندازه‌گيري براي سامانه‌هاي باراني شامل ضريب يكنواختي كريستيانسن (CU)، يكنواختي توزيع (DU)، راندمان پتانسيل كاربرد آب (PELQ) و راندمان واقعي كاربرد آب در ربع پايين (AELQ) بود. شاخص‌هاي مورد اندازه‌گيري براي سامانه‌هاي قطره‌اي نيز شامل ضريب يكنواختي (EU)، ضريب كاهش راندمان (ERF)، راندمان پتانسيل كاربرد آب در ربع پايين و راندمان واقعي كاربرد آب در ربع پايين بود. مقدار شاخص‌‌هاي CU، DU، PELQ و AELQ براي سامانه‌هاي باراني به‌ترتيب در دامنه 80.1-65.6، 65.4-53.1، 55.7-31.1 و 52.5-28.3 درصد حاصل شد. در سامانه‌هاي قطره‌اي نيز مقادير EU، ERF، PELQ و AELQ در دامنه 65.7-43.4، 1.3-0.8، 59.1-39.1 و 73.0-34.0 درصد به‌دست آمد. نتايج نشان داد در تمامي سامانه‌ها، راندمان‌هاي مورد بررسي كمتر از حد انتظار بود كه از جمله دلايل اين امر مي‌توان به طراحي نامناسب، متفاوت بودن سامانه اجرا شده با سامانه طراحي شده، تاثيرگذاري عوامل اقليمي نظير سرعت باد، مشكلات بهره‌برداري نظير عدم اهميت كشاورزان به تنظيم فشار، استفاده از لوازم نامناسب و عدم بازبيني‌هاي دوره‌اي به‌دليل سطح پايين آگاهي، عدم آموزش و نارسايي‌هاي اقتصادي اشاره نمود.