طراحي الگوي توسعه فرهنگ هواداري در ليگ برتر فوتبال ايران

توسعه فرهنگ هواداري يكي از رويكردهاي درآمدزايي و توسعه پايدار اقتصادي باشگاه‌ها در كشورهاي صاحب فوتبال است. پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي توسعه فرهنگ هواداري در ليگ برتر فوتبال ايران انجام شد. اين پژوهش از نوع كيفي بود كه با به‌كارگيري نظريه داده‌بنياد انجام شد. جامعه آماري پژوهش خبرگان آگاه از حوزه پژوهش بودند كه نمونه‌گيري از آن‌ها به‌صورت هدفمند و با روش گلوله‌برفي انجام شد. داده‌ها بعد از اجراي 15 مصاحبه به مرحله اشباع نظري رسيد.تجزيه‌وتحليل داده ها در سه مرحله كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري انتخابي انجام شد. نتايج پژوهش نشان‌دهنده‌ ۷۹ كد اوليه دسته‌بندي‌شده از مصاحبه‌ها و استخراج ۲۳ مقوله بود كه شامل شرايط علّي (ارزش هاي فردي، تخصص‌گرايي، وابستگي، هويت برند و هويت مشترك)، شرايط زمينه اي (مقوله هاي بسترهاي فرهنگي، بسترهاي اجتماعي، بسترهاي رسانه اي، بسترهاي زيرساختي و كيفيت)، شرايط مداخله اي (افراد مشهور، سياسي، نگرش، اقتصادي و گرايش و علاقه‌مندي)، راهبردها (آسيب شناسي و ريشه يابي، شناخت، به‌كارگيري الگوهاي بومي فرهنگ‌سازي، مهارت‌آموزي و يادگيري و حمايت و پشتيباني) و پيامدها (پيامد رفتاري، پيامد فرهنگي و پيامد اجتماعي) بودند؛ بنابراين، مديران و مسئولان ورزش كشور بايد به اين متغيرها به‌عنوان عوامل مهم در توسعه فرهنگ هواداري توجه كنند.