عنوان مقاله :
سياست ملاقات در بخشهاي مراقبت ويژه: يك مطالعه كيفي
عنوان به زبان ديگر :
VISITING POLICY IN INTENSIVE CARE UNITS: A QUALITATIVE STUDY
پديد آورندگان :
دوستي ايراني، مهري دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات پرستاري و مامايي جامع نگر , عليدوست، بتول دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات پرستاري و مامايي جامع نگر , رفيعي وردنجاني، ليلا دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات پرستاري و مامايي جامع نگر , نوريان، كبري دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات پرستاري و مامايي جامع نگر
كليدواژه :
مطالعهي كيفي , مطالعهي توصيفي-اكتشافي , ملاقات , بخش مراقبت ويژه
چكيده فارسي :
پيشزمينه و هدف: ملاقات از بيمار يكي از راههاي اجراي مراقبت خانوادهمحور است، ولي باوجود مطالعات فراوان هنوز توافقي در مورد شيوهي اجراي ملاقات در ICU وجود ندارد و سياستهاي متفاوتي وجود دارد. اين مطالعهي كيفي باهدف بررسي سياست فعلي ملاقات در ICU بيمارستانهاي كاشاني و هاجر شهركرد انجام گرديد.
مواد و روشها: مطالعهي حاضر، كيفي از نوع توصيفي-اكتشافي است. مشاركتكنندگان 35 نفر (20 پرستار، 9 همراه بيمار و 6 بيمار بستري در بخشهاي مراقبت ويژهي بيمارستانهاي آموزشي شهركرد) در نيمهي اول سال 1396 بودند. دادهها با استفاده از مصاحبههاي عميق نيمهساختاريافته جمعآوري و به روش تحليل تماتيك استقرايي تحليل گرديد.
يافتهها: يافتهها نشان داد ملاقات در بخشهاي مراقبت ويژه بيمارستانهاي موردبررسي بهصورت محدود اجرا ميگردد. مشاركتكنندگان به دوتم «دلايل محدوديت ملاقات» شامل ساختار فيزيكي ICU و ماهيت ويژه و خاص بيمار ICU و «شيوهي فعلي ملاقات» شامل ملاقات از پشت شيشه (ملاقات محدود) و ديدار حضوري كوتاه (ملاقات منعطف) اشاره نمودند.
نتيجهگيري: با توجه به اينكه برنامهريزيهاي آتي براي ارتقاء شرايط موجود بايد با در نظر گرفتن روش و سياست فعلي و ديدگاه و نقطه نظرات پرستاران باشد تا بتوان برنامهاي عملياتي و اثربخش را اجرا نمود ميتوان از شناختي كه از شيوه فعلي ملاقات و دلايل محدوديت ملاقات به دست آمد براي حركت به سمت ملاقات باز استفاده نمود.
واژههاي كليدي:
چكيده لاتين :
Background & Aims: Patient visit is one of the ways to perform family-based care, but despite many studies, there is still no agreement on how to perform ICU visits and there are different policies. This qualitative study was conducted to evaluate the current ICU visiting policy of Kashani and Hajar hospitals in Shahrekord, Iran.
Materials & Methods: This is a qualitative descriptive-exploratory study. 35 participants (20 nurses, 9 family members of patients, and 6 patients hospitalized in intensive care units of Shahrekord teaching hospitals) enrolled in this study. Data were collected using in-depth semi-structured interviews and were analyzed by inductive thematic analysis.
Results: Findings showed that visits to intensive care units of the studied hospitals are limited. Participants referred to two topics: (1) "rationales for restricting visitation," including the physical structure of the ICU, and the specific nature of the ICU patient, and (2) "current policy for visiting", including visiting through the window (restricted) and brief (flexible) visits.
Conclusion: Since the current policies and the nurseschr('39') viewpoints should be considered for future planning to improve the current situation and implement an operational and effective plan, it can be possible to use the results about visiting policy and its related reason to move toward open visiting.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پرستاري و مامايي اروميه