بررسي ميزان تاثير جهت گيري كارآفريني اجتماعي بر نوآوري اجتماعي (كارآفرينان شهر تهران)

در اين پژوهش به بررسي ميزان تاثير جهت گيري كارآفريني اجتماعي بر نوآوري اجتماعي پرداخته شده است. جامعه آماري پژوهش از كار آفرينان مجموعه افرادي كه در جشنواره هاي كار آفريني طي سالهاي 1395 الي 1397 شركت كرده اند، تشكيل شده است. در اين پژوهش به علت اينكه تمام واحدهاي جامعه براي محقق نامعين و البته قابل دسترسي نبوده است، از روش از نمونه گيري در دسترس استفاده شده است. حجم جامعه آماري براساس جدول مورگان برابر با 384 نفر بوده است. نرم افزارهاي مورد استفاده براي تجزيه و تحليل داده ها در اين پژوهش SPSS22 و LISREL بوده است. آزمون هاي مورد استفاده در اين پژوهش تحليل عاملي تاييدي (CFA) و مدل يابي معادلات ساختاري (SEM) و آزمون كولموگوروف اسميرنوف مي باشد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه جهت گيري كارآفريني اجتماعي بر نوآوري اجتماعي، همچنين نوآوري اجتماعي بر نوآوري در محصولات و نوآوري در خدمات تاثير مثبت و معناداري دارد. لازم به ذكر است كه نتايج اين تحقيق براي تصميم گيري درست و صحيح كارآفريناني كه به دنبال ارتقاء نرخ نوآوري در محصولات و خدمات مي باشند، مفيد به فايده مي باشد.

no abstract