رابطه بين استرس، تنش شغلي و سلامت اجتماعي با خستگي مزمن در كاركنان

The relationship between Stress, job Tension and Social health of employees with chronic fatigue

اين پژوهش با هدف بررسي روابط بين استرس، تنش شغلي و سلامت اجتماعي با خستگي مزمن كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز در سال 1394 انجام شد. به منظور دستيابي به هدف پژوهش براساس برآورد حجم نمونه كوكران به شيوه نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي 120 نفر از ميان كاركنان (دانشكده هاي علوم انساني، فني، مهندسي و پرستاري) دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از مقياس استرس هولمز و راهه (50- 1940)، تنش شغلي انستيتو (1964)، سلامت اجتماعي كييز (1998) و خستگي چالدر (1993) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها تحليل رگرسيون چندگانه به كار رفت. نتايج ناشي از تجزيه و تحليل داده ها مشخص نمود كه هر كدام از متغيرهاي استرس و تنش شغلي با خستگي مزمن رابطه مثبت معني داري دارند. بين سلامت اجتماعي و خستگي مزمن رابطه منفي معني داري وجود دارد. همچنين تحليل رگرسيون نشان داد كه متغير استرس در سطح 01/0>001 /0 =p به ترتيب بيشترين نقش (368/0=β) و متغير سلامت اجتماعي كمترين نقش (271/-0=β) را در پيش بيني متغير خستگي مزمن دارند.

فاقد چكيده لاتين