پيش بيني خود گرداني تحصيلي دانش‌آموزان بر اساس خودپنداره(مثبت و منفي) و سبك زندگي خانواده

فاقد عنوان لاتين

هدف:پژوهش حاضر با هدف پيش بيني خودگرداني تحصيلي دانش آموزان بر اساس خودپنداره(مثبت و منفي) و سبك زندگي خانواده انجام شده است. روش: روش پژهش توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم در مدارس دولتي ناحيه 2 شهر اروميه مي باشد كه در مجموع 7315 نفر بوده و از اين تعداد 364 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي و براساس جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب گرديدند.. ابزار جمع آوري داده شامل سه پرسشنامه استاندارد خودكارآمدي تحصيلي، خوپنداره دانش آموزان و سبك زندگي خانواده بود. روايي هر سه پرسشنامه به تأييد متخصصان رسيده و پايايي آن ها به ترتيب 89/0، 87/0 و 91/0 گزارش شد كه بيانگر پايايي خوب براي هر سه پرسشنامه مي باشد. جهت تجزيه و تحليل داده از آزمون هاي آمار توصيفي و استنباطي استفاده گرديد. يافته­ ها : نتايج حاصل از تحليل داده ها بيانگر اين بود كه خودپنداره مثبت به طور مثبت و معني داري قابليت پيش بيني خودگرداني تحصيلي را دارد ولي رابطه خودپنداره منفي با خودگرداني تحصيلي دانش آموزان منفي و معني دار است. در ادامه نتايج بيانگر اين بود كه متغير سبك زندگي خانواده قابليت پيش بيني خودگرداني تحصيلي را دارد. نتايج تحليل رگرسيون بيانگر اين بود كه همه مولفه هاي سبك زندگي(بجز مولفه سخت گيري) مي توانند به طور مثبت و معني داري خودگرداني تحصيلي دانش آموزان را پيش بيني نمايند.نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله مي توان بيان نمود خودپنداره منفي و مولفه هاي مثبت سبك زندگي خانواده قابليت پيش بيني خودگرداني تحصيلي را دارند.

فاقد چكيده لاتين