عنوان مقاله :
ارتباط تجارب معنوي با اميد به زندگي و اضطراب مرگ در بيماران مبتلا به سوختگي
عنوان به زبان ديگر :
The Relationship between Spiritual Experiences with Hope to be Alive and Death Anxiety in Burned Patients
پديد آورندگان :
حقدوست, زينب دانشگاه علوم پزشكي گيلان - بيمارستان پورسينا - واحد توسعه تحقيقات باليني , مبين, محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكدهي پزشكي - گروه جراحي عمومي , اميدي، سعيد دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده بهداشت - گروه آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت
كليدواژه :
سوختگي‌ها , مرگ , اضطراب , معنويت , ميزان بقا , اميد
چكيده فارسي :
مقدمه: تجارب معنوي افراد مي‌تواند نقش برجسته‌اي در سلامت آن‌ها داشته باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي ارتباط تجارب معنوي با اميد به زندگي و اضطراب مرگ در بيماران مبتلا به سوختگي بود.
روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي- مقطعي، بيماران مبتلا به سوختگي با سن بيشتر از 16 سال و كمتر از 80 سال مراجعه‌كننده به بيمارستان ولايت شهر رشت كه دچار سوختگي بيش از 20 درصد از كل بدن و يا سوختگي بيش از 10 درصد در نواحي سر و صورت شده بودند، به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، چهار پرسش‌نامه شامل مشخصات دموگرافيك، پرسش‌نامه‌ي اميد به زندگي Snyder، مقياس اضطراب مرگ (Death Anxiety Scale يا DAS) Templer و مقياس تجارب معنوي روزانه (Daily Spiritual Experience Scale يا DSES) بود. داده‌ها به صورت مصاحبه‌ي حضوري محقق با بيماران دچار سوختگي جمع‌آوري شد.
يافته‌ها: بين تجارب معنوي و اميد به زندگي، ارتباط معني‌دار و مثبتي مشاهده شد؛ به نحوي كه بيماران با تجارب معنوي قوي‌تر، اميد به زندگي بالاتري را نشان دادند. همچنين، بين وسعت سوختگي و اضطراب مرگ، رابطه‌ي معكوس معني‌داري وجود داشت. با كنترل متغيرهاي دموگرافيك، ارتباط بين تجارب معنوي با اضطراب مرگ و اميد به زندگي معني‌دار بود.
نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده ارتباط مثبت و معني‌دار بين اميد به زندگي و تجارب معنوي روزانه‌ي بيماران را نشان داد. به نظر مي‌رسد براي تقويت تأثيرات مثبت اميد به زندگي در برنامه‌هاي مراقبت از بيماران مبتلا به سوختگي، مواردي همچون حمايت، تسهيل و توجه به تمايلات و نيازهاي معنوي بيماران بايد مورد توجه قرار گيرد
چكيده لاتين :
Background: Past studies have shown that people's spiritual experiences can play a prominent role in their
health. The aim of this study was to investigate the relationship between spiritual experiences with life
expectancy and death anxiety in burned patients.
Methods: In a cross-sectional study, burned patients aged 16-80 years referred to Velayat hospital in Rasht, Iran,
who suffered burns more than 20% of whole body surface or/and burns more than 10% of head and face surface
were included using available sampling method. Data collection tools were 4 questionnaires including demographic
characteristics, Snyder's Hope Life Questionnaire, Templer Death Anxiety Scale (DAS) and Daily Spiritual
Experiences Scale (DSES). Data were collected through face-to-face interviews with burn patients.
Findings: There was a statistically significant positive relationship between spiritual experiences and life
expectancy; so that patients with stronger spiritual experiences had higher life expectancy. There was also a
significant inverse relationship between burn extent and death anxiety. By controlling demographic
variables, a statistically significant relationship was observed between spiritual experiences with death anxiety
and life expectancy.
Conclusion: The results of this study showed a positive and significant relationship between life expectancy and
patients' daily spiritual experiences. It seems that in order to enhance the positive effects of life expectancy in
care programs for burned patients, things such as support, facilitation, and attention to the spiritual desires and
needs of patients should be considered.
Keywords: Hope; Survival rate; spirituality; Death; Anxiety; Burn
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
