عنوان مقاله :
مقايسۀ الهيات سياسي يوهانس باپتيست متز و كارل اشميت
عنوان به زبان ديگر :
Comparison between Political Theology of Johannes Baptist Metz and Carl Schmitt
پديد آورندگان :
علمي، قربان دانشگاه تهران، تهران، ايران , زرواني، مجتبي دانشگاه تهران، تهران، ايران , افخم، امين دانشگاه تهران، تهران، ايران
كليدواژه :
يوهانس باپتيست متز , الهيات سياسي , كارل اشميت , عقلِ يادآورانه , يادآوري رنج , يادآوري مصائب عيسي مسيح
چكيده فارسي :
الهيات سياسي نوين يوهانس باپتيست متز، كشيش و الهي‌دان كاتوليك آلماني، يكي از مهم‌ترين روايت‌هاي الهيات سياسي مسيحي در مخالفت با فردگرايي، خصوصي‌سازيِ دين و نگاهِ استبدادي به حكومت است. متز به دليل انتقادهايش از الهيات سياسيِ كارل اشميت و در تضاد با وي، الهيات سياسي خود را «الهيات سياسي نوين» مي‌نامد. به باور متز، اشميت با ذاتي دانستنِ خشونت در سياست، الهيات سياسي ضد دموكراتيك و يهود ستيزانه‌اي را ارائه داده كه زمينۀ فاشيسم و توجيه حذف ديگران را فراهم كرده است. ازاين‌رو، در اين مقاله، با روش توصيفي- تحليلي به بررسي مقايسه‌اي الهيات سياسي متز و اشميت مي‌پردازيم؛ و هم‌چنين نوآوري‌هاي متز در الهيات سياسي مسيحي و نقد وي بر اشميت را بررسي خواهيم كرد. نوآوري اصلي متز اين است كه وي بر پايۀ زندگي و آموزه‌هاي عيسي مسيح و نيز آراي مكتب فرانكفورت، از «عقلِ يادآورانه» سخن مي‌گويد. اين عقلانيت كه بر اساس يادآوريِ انتقاديِ گذشته است، مي‌تواند به‌عنوان نقطۀ آغاز تازه‌اي براي كار در قلمروي الهيات مسيحي باشد و در تصميم‌گيري و كنش‌هاي اجتماعي- سياسي، نقش مؤثري ايفا كند.
چكيده لاتين :
The New political theology of Johannes Baptist Metz, the German Catholic Church priest, and theologian is one of the most important versions of Christian political theology against the position to the individualism, the privatization of religion, and the privatization of religion, and the authoritarian view of government. Metz calls his political theology «New political theology» because of his criticism of Carl Schmitt's political theology, and in opposition to it. According to Metz, Schmidt believed in the inherent nature of violence in politics, presented anti-democratic and anti-Semitic political theology that justified the exclusion of others, and led into fascism. Therefore, in this article, we use a descriptive-analytical method to compare Metz and Schmidt's political theology; we will also examine Metz's innovations in Christian political theology and his critique of Schmidt. Metz's main innovation is that he speaks of «anamnestic reason» based on the life and teachings of Jesus Christ, as well as the views of the Frankfurt School. This rationality, which is based on critical recollections of the past, can serve as a new starting point for work in the realm of Christian theology and can play an effective role in decision-making and social-political actions.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه اديان
