بررسي تطبيقي نگاه روان شناسي و اسلام به مقوله‌ي مثبت نگري در انسان

A comparative study of psychology and Islam view to positivity in human

مثبت نگري مفهومي است كه توجه ويژه­اي را در روان­شناسي و نيز در دين به خود جلب كرده است. روان­شناسي در ابتداي ظهور خود بيشتر توجه خود را معطوف به نقاط منفي وجود انسان مانند درمان بيماري­ها و آسيب­هاي رواني مي­كرد اما اخيرا رويكرد روان­شناسي مثبت­نگر كه يكي از رويكردهاي نو ظهور در مكتب روان شناسي است، برخلاف روان­شناسي قديمي به جاي تأكيد بر بيماري­ها و آسيب­ها تمركز خود را روي خصايص و توانمندي­هاي مثبت انسان از قبيل شادكامي، اميد، خوشبيني، بهزيستي و ديگر ابعاد وجود انسان معطوف داشته است. همچنين در دين اسلام هم همواره بر مثبت انديشي و تفكر مثبت جهت بهداشت روان و سلامت عقل تأكيدات فراواني شده است. بنابراين هدف پژوهش حار بررسي تطبيقي نگاه روان شناسي و اسلام در رابطه با ابعاد و مولفه­هاي مثبت نگري در انسان است. روش پژوهش حاضر از نوع تحقيقات تحليلي- استنتاجي است، به اين ترتيب كه با جمع آوري اطلاعات از متون اسلامي و روان­شناسي، به بررسي مفهوم مثبت نگري و نگرش نسبت به انسان پرداخته شد. به طور كلي مي­توان اينگونه نتيجه گيري كرد كه بين هستۀ اصلي معناي روان شناختي مثبت نگري و معناي اسلامي آن نه تنها تفاوت وجود ندارد بلكه در اين دو رويكرد نگاه تقريبا مشابهي به مثبت نگري و مثبت انديشي شده است و از طرفي ديگر، هم در اسلام و هم در روان شناسي اگرچه به جنبه­هاي منفي وجود انسان توجه شده است اما به طور كلي در اين دو ديدگاه نگاه تقريبا مثبتي به انسان و ابعاد وجودي آن معطوف است.

Positivity and positive thinking is concept that special attention has attracted in psychology and religion. Psychology at the beginning of its emergence more attention to negative points of human existence, such as the treatment of disease and trauma but recently positive psychology prospective which one of the new approaches is in psychology, Unlike traditional psychology, instead of emphasis on diseases and injuries focused on humans positive traits and abilities, such as happiness, hope, optimism, well-being and other aspects of human existence. in the other hand, is seen in Islam is always positivity and positive thinking is the many emphasis has been for mental and mind health. so the purpose of present paper is a comparative study of Islam and psychology view in relate to positivity component and dimensions in human. the method of present study is inductive- analytical research, thus with collecting data from Islamic and psychology texts, to explore the concept of positivity and attitude towards in human. In general, it can be concluded that not only there is no difference between main core of psychological and Islamic meaning of positivity but also in the two approaches there are similar fairly view to positivity and positive thinking and in the other hand In Islam and psychology too, although has been attention to negative aspects of human existence, but in general in two approaches there are positive fairly view to human and its existence dimensions.