پيش بيني رفتارهاي خود آسيبي بدون قصد خودكشي در دانش آموزان دوره دوم متوسطه بر اساس مدل تركيبي سرشت هاي عاطفي هيجاني

Predicting Non-Suicidal Self-injury in Secondary High School Students Based on Affective and Emotional Composite Temperament Model (AFECT)

زمينه و هدف خود آسيبي بدون قصد خود كشي رفتاري با فراواني بالا در نوجواني است و پژوهش هاي متعددي به نقش متغيرهاي سرشتي بر بروز اين رفتارها اشاره كرده اند. هدف اين پژوهش پيش بيني رفتارهاي خود آسيبي در دانش آموزان متوسطه دوره دوم بر اساس مدل تركيبي سرشت هاي عاطفي-هيجاني بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بوده و جامعه آماري آن تمامي دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر نمين در استان اردبيل بودند كه از ميان آنان تعداد 205 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شده و با پرسشنامه سرشت هاي تركيبي عاطفي-هيجاني و پرسشنامه آسيب به خود مورد بررسي قرار گرفتند. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss-v.20 ، آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام انجام شد. نتايج ابعاد سرشت هيجاني با ضريب همبستگي گام به گام 37%، حدود 13 درصد ازتغييرات مربوط به رفتارهاي خود آسيبي را تبيين و پيش بيني مي كند. ابعاد اراده به صورت منفي و بازداري به صورت مثبت توانستند رفتارهاي خود آسيبي را پيش بيني نمايند. ابعاد سرشت عاطفي نيز در مجموع توانستند با ضريب همبستگي 395%، حدود 16 درصد از تغييرات مربوط به رفتارهاي خود آسيبي را تبيين و پيش بيني كنند كه ابعاد افسرده، تغيير پذير و بازداري زدا به صورت منفي و بعد متعادل به صورت مثبت توانستند رفتارهاي خود آسيبي را پيش بيني نمايند. نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه مدل AFECT قادر به تبيين و پيش بيني رفتارهاي خود آسيبي در دانش آموزان است. بنابراين نتايج پژوهش حاضر تلويحات مهمي در زمينه استفاده از مدل AFECT با هدف شناسايي گروه هاي در معرض رفتار خود آسيبي داشته و مي توان از آن به منظور طراحي مداخلات پيشگيرانه براي اين رفتارها و پيامدهاي آن استفاده نمود.

Background & Objective: Non-Suicidal Self-injury has a high frequency in adolescence, and several studies have pointed to the role of temperamental variables in the occurrence of these behaviors. This study aimed to predict self-injury behaviors in secondary high school students based on the Affective and Emotional Composite Temperament Model. Materials & Methods: This study was descriptive-correlational and its statistical population was all secondary high school students in Namin in Ardabil province, in which 205 students were selected using a multi-stage cluster sampling method and were examined by Affective and Emotional Composite Temperament questionnaires and self-injury questionnaire. Data analysis was performed using SPSS software version 20, Pearson correlation test, and stepwise regression. Results: The dimensions of Emotional Temperament with a stepwise correlation coefficient of 37%, can predict about 13% of the changes related to self-injury behaviors and volition negatively and inhibition positively were able to significantly predict self-injury behaviors. In addition, the dimensions of Affective Temperament can explain and predict with a correlation coefficient of 395%, about 16% of the changes related to self-injury behaviors and depressive, volatile and disinhibited behaviors negatively and euthymia positively could predict self-injury behaviors. Conclusion: The results showed that the AFECT model can explain and predict self-injury behaviors in students. Therefore, the results of this study have important implications for use of the AFECT model intending to identify groups exposed to self-injury behaviors and can be used to design preventive interventions for these behaviors.