همه‌گيرشناسي آسيب‌هاي ورزشي و افتادن دانش‌آموزان دختر و پسر ايراني (با تأكيد بر رشتة، نقش معلم تربيت‌بدني، سن، ظرفيت كلاس، سابقة ورزشي و ساعات زنگ ورزش)

Epidemiology of Sports and Falling Injuries in Iranian Boys and Girls student: (With Emphasis on Coach Role, Age, Class Capacity, Sports History, physical education courses time)

پژوهش حاضر با هدف بررسي همه گيرشناسي آسيب هاي ورزشي دانش آموزان ايران انجام شده است. در اين پژوهش 6300 دانشآموز دختر وپسر 12-16 سال درحالتحصيل در مقطع راهنمايي، از شهرهاي تهران، كرج، يزد، خرم آباد، ساري، شهركرد، بندرعباس، مشهد و تبريز شركت كردند. آنها به مدت يك سال تحصيلي بررسي شدند و آسيب هايشان با استفاده از فرم جمع آوري اطالعات و به شيوة آينده نگر ثبت شد. براي تجزيه وتحليل داده ها از آمار توصيفي و از جدول متقاطع براي مقايسة متغير ها با توجه به جنسيت استفاده شد. بيشتر آسيب دانش آموزان پسر در 14 سالگي )3/56 درصد( و دختران در 13 سالگي )4/32 درصد( بود. يافته ها نشان داد كه 457 نفر از دانشآموزان )42/10 درصد( دچار آسيب شدند كه از اين ميان بيشترين ميزان آسيب در دانشآموزان دختر )4/62 درصد( در خارج از زنگ ورزش )4/35 درصد( و درزمان حضورنداشتن معلم ورزش )67 درصد(روي داده بود، اما در دانش آموزان پسر، 4/45 درصد از آسيب ها در زنگ ورزش و در حضور معلم ورزش )6/61 درصد( اتفاق اتفاده بود. دختران در كلاسهاي با جمعيت باالتر در خطر آسيب ديدگي بيشتر بودند )49 درصد(؛ حالآنكه پسران در كلاسهاي با جمعيت كمتر آسيب بيشتر داشتند )6/39 درصد(. از ميان رشته هاي گوناگون ورزشي، بيشترين ميزان آسيب در پسران در رشته هاي فوتبال )69 درصد( وفوتسال )6/11 درصد( و در دختران در رشته هاي واليبال )2/17 درصد( و هندبال )7/4 درصد( بود. بيشتر آسيب ها در كلاس هايي با جمعيت زياد روي داده بود. دانش آموزان آسيب ديده هيچگونه سابقة فعاليت ورزشي نداشتند و با سابقة كمتر آسيب هاي بيشتري داشتند. بيشتر آسيب هاي پسران در زنگ ورزش و در دختران در هنگام فعاليتي غير از ورزشكردن روي داده بود. به نظر ميرسد با تمركز بر حضور معلمان ورزش در ساعات ورزش و رشته هاي ورزشي موردعالقة آنان و افزايش زمان فعاليت به شكل برنامه هاي مناسب پيشگيري، در زمان فعاليت و غيرورزش به همراه كنترل جميت كلاس ها بتوان از آسيب دانش آموزان پيشگيري كرد. اجراي راهبردي جامع و مناسب شامل به كارگيري فعاليت هاي ورزشي مناسب براي هر گروه سني، تعيين و كنترل خطرهاي احتمالي فعاليتهاي ورزشي براي پيشگيري از آسيب بسيار مهم است.

The purpose of this study was to investigate the epidemiology of sports injuries and falling in Iranian students at school and during physical education and physical activity at schools. In this study, 6,300 males and female 12-16 year-old junior secondary students from Tehran, Karaj, Yazd, Khorramabad, Sari, Shahrekord, Bandar Abbas, Mashhad and Tabriz participated in the study. Their injuries were recorded in a prospective manner. For data analysis, descriptive statistics and cross-tabulation were used to compare the variables according to gender. Most of the students' injuries were for male at the age of 14 (56.3) and for girls at the age of 13 (32.4%). The findings showed that 457 (10.42%) of the students were injured that highest number of injuries occurred to female students (62.4%) outside the physical education course (35.4) and during the absence of the physical education teacher (67%), but in male students, 45.4% injuries occurred in physical education course during presence of a physical education teacher (61.6%). Girls in highpopulation classes were at higher risk of injury (49 percent), while boys were more likely to be injured in lower-population classes (39.6). Among the various sports, the highest rate of injury in boys was in football (69%) and futsal (11.6%), and in girls were volleyball (17.2%) and handball (4/7 %). Most injuries occurred in crowded classes. Injured students have no history of exercise and they showed more damage with less experience. Most boys' injuries occurred during exercise and for girls during non-exercise activities. It seems that by focusing on the presence of physical education teachers during sports hours and their favorite sports and increasing the activity time in the form of appropriate prevention programs during activity and non-sports, it is possible to prevent students from being harmed. Implementing a comprehensive and appropriate strategy, including appropriate sports activities for each age group, determining and controlling the potential risks of sports activities is very important to prevent injury.