عنوان مقاله :
اثر تمرين با زمان‌بندي حسي بيروني بر ميانگين سطح و دامنه مركز فشار تعادل ايستا و پوياي سالمندان
عنوان به زبان ديگر :
The effect of training with external sensory timing on average of speed and center of pressure amplitude of static and dynamic balance of the elderlies
پديد آورندگان :
رجب تبار درويش، محسن فاقد وابستگي , اسلامي، منصور دانشگاه مازندران - دانشكدة علوم ورزشي - گروه بيومكانيك ورزشي و رفتار حركتي، بابلسر، ايران , معمارمقدم، مژگان دانشگاه مازندران - دانشكدة علوم ورزشي - گروه بيومكانيك ورزشي و رفتار حركتي، بابلسر، ايران
كليدواژه :
زمان‌بندي حسي بيروني , مركز فشار , تعادل ايستا , تعادل ايستا , تعادل پويا , سالمندي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر شش هفته تمرين با زمان‌بندي حسي بيروني بر ميانگين سرعت و دامنة مركز فشار تعادل ايستا و پوياي سالمندان انجام شد.در اين مطالعه 36 مرد سالمند به‌طور تصادفي به سه گروه كنترل، راه‌رفتن ساده و گروه تمرين با زمان‌بندي حسي بيروني تقسيم شدند. تمرين‌ها به‌مدت شش هفتة سه‌جلسه‌اي انجام شد. آزمودني‌ها قبل و بعد از تمرين‌ها در آزمون‌هاي تعادلي ايستا و پويا شركت كردند. نتايج تفاوت معنا‌داري را بين گروه‌ها در پيش‌آزمون و پس‌آزمون متغيرهاي سطح و مسافت مركز فشار نشان نداد؛ بااين‌حال، تمرين با زمان‌بندي حسي بيروني موجب افزايش معنا‌دار دامنة مركز فشار در مسير قدامي-خلفي و داخلي-خارجي در گروه تجربي شد. نتايج نشان داد استفاده از اين تمرين‌ها مي‌تواند موجب بهبود معنا‌دار تعادل پوياي سالمندان شود؛ بنابراين، مي‌توان اين روش تمريني را به‌عنوان روشي كم‌هزينه، نوين و ساده در برنامه‌هاي تمريني مربوط به بهبود تعادل پوياي سالمندان جاي داد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to investigate the effect of training with external sensory timing on the mean area and amplitude of the center of pressure during static and dynamic balance in the elderly. Thirty-six elderly (all males) were randomly assigned to control, walking, and training with external sensory timing (experimental) groups.
The training sessions were conducted during six weeks (three sessions per week). The participants were administered two postural tasks of static and dynamic balance prior and following the treatments as their pre- and post-tests. The results indicated that there were no significant differences in the center of pressure area and distance means from pre- to post-tests of all groups. However, training with external sensory timing significantly increased the amplitude of the center of pressure in the anterior-posterior and the internal-external directions of the experimental groups. The results indicated that training with external sensory timing significantly improved the dynamic balance of the elderly. Therefore, this method can be considered as a low-cost, modern, and simple method to be included in the training programs of the elderly to improve their dynamic balance.
عنوان نشريه :
مطالعات طب ورزشي
