مقايسه آزمون هاي عملكرد حركتي و كنترل پاسچر در بازيكنان واليبال با خطر بالا و پايين آسيب

Comparison of Functional Movement Test and Postural Control in "High-Risk" versus "Low-Risk" Volleyball Players

آزمون عملكرد حركتي (FMS) و تعادل Y، ابزارهاي ارزيابي عملكردي در موقعيت­هاي گوناگون هستند، اما در حال حاضر اطلاعات محدودي دربارة تفاوت نمرات آزمون­هاي FMS، تعادل Y و آزمون هاپ و ديويس بين گروه‌هاي با خطر زياد و كم آسيب‌هاي ورزشي وجود دارد؛ بنابراين، پژوهش حاضر با هدف مقايسة نمرات آزمون تعادل Y و هاپينگ در بازيكنان واليبال با خطر زياد و كم بروز آسيب انجام شده است. در اين مطالعة مقطعي، 131 واليباليست دختر و پسر نوجوان ليگ برتر استان زنجان با ميانگين سني 83/1 ± 78/15، قد 07/7 ± 30/176، وزن 18/6 ± 56/67 و شاخص تودة بدني 63/1 ± 74/21 شركت كردند. قبل از شروع فصل، ورزشكاران با چهار آزمون عملكردي تعادل Y، FMS، ديويس و هاپينگ ارزيابي شدند و نمرات آنها ثبت شد. بازيكنان براساس نتايج آزمون FMS به دو گروه با خطر كم (كسب امتياز بيشتر از 14) و خطر زياد (كسب امتياز 14 و كمتر) تقسيم شدند. امتيازات بازيكنان با خطرزياد و با خطر كم مقايسه شد. همچنين ضريب همبستگي بين آزمون‌ها بررسي شد. نتايج نشان داد ميانگين نمرات آزمون‌هاي عملكردي تعادلY ، ديويس و هاپينگ در بازيكناني كه در آزمون FMS امتياز بيشتر از 14 را كسب كرده بودند، به‌طور معناداري بيشتر از همتاياني بود كه امتياز 14 و كمتر را كسب كرده بودند. همچنين بين نمرات آزمون‌هاي منتخب همبستگي معنادار مشاهده شد (29/0 < r < 94/0). بازيكنان واليبال كه نمرة كمتر يا مساوي 14 در آزمون FMS كسب مي‌كنند (داراي خطر آسيب‌ديدگي زياد )، نتايج ضعيف‌تري را در آزمون‌هاي عملكردي در مقايسه با بازيكناني به‌دست مي‌آورند كه نمرة آن‌ها در آزمون FMS بيشتر از 14 (داراي خطر كم آسيب ديدگي) است؛ بنابراين، پيشنهاد مي‌شود از نتايج آزمون‌هاي اين مطالعه در شناسايي ورزشكاران درمعرض خطر بروز آسيب استفاده شود.

Background and Aim: Functional movementscreen-) FMS (and Y balance- test are functional assessment tools with some specific relevance. However, information regarding a potential relationship between these assessments and Hop test is still insufficient. Additionally, the FMS and Y balance are used to predict the risk of sport injuries occurrence. Currently, no research is available on the differences in FMS, Y balance, and Hop test between groups with high and low risks of sport injuries. Materials and Methods: One hundred and thirty-one premier league young adolescents (man/woman) volleyball players from Zanjan Province (age=15.78±1.83 years old; height= 176.30±7.07 cm; weight= 67.56±6.18 kg; BMI=21.74±1.63 kg/m2) participated in this cross sectional study. The pre-participation screening consisted of FMS, Y balance, DEVIS, and Hopping test has been recorded during the pre-season time. All participants followed the routine training in season. Volleyball players were divided based on the FMS score considering scores ˃14 as low risk criteria and ≤14 as high risk criteria of sustaining musculoskeletal injury. The correlations of composite and individual item scores of these assessments were analyzed, and the differences between groups with high and low risks of sports injury were compared. Results: independent t test showed the Y balance, DEVIS, and Hopping tests scores were all significantly higher in athletes who got FMS scores ˃14 comparing to those who got FMS scores ≤14. Conclusion: the result showed functional movement test scores are different among volleyball players with/without high risk of sustaining musculoskeletal injuries. Athletes who get FMS scores ≤14 (whom are likely to sustain injuries) are supposed to have lower scores on other functional movement tests as well. It is therefore suggested that functional movements screening tests might be of use for recognizing those athletes with higher risks of sustaining musculoskeletal injury.